საქართველოს საგადასახადო კანონმდებლობაში შეტანილი ცვლილებები
ცვლილებები საგადასახადო კოდექსში
- მ/წლის 28 ივნისის საქართველოს კანონების _ საგადასახადო (#4906 IIს) და საბაჟო (#4905 IIს) კოდექსების ცვლილების საფუძველზე, საბაჟო საზღვარზე მგზავრის, საქონლისა და სატრანსპორტო საშუალების გადაადგილებასთან დაკავშირებულ სამართლებრივი ურთიერთობების საკითხის ზედამხედველობის საკითხმა, რომელიც აქამდე იყო საგადასახადო კოდექსის რეგულირების სფერო, გადაინაცვლა საბაჟო კოდექსის რეგულირების სფეროში.
- საქართველოს საგადასახადო კოდექსში #4906 IIს კანონის თანახმად შევიდა რამდენიმე მნიშვნელოვანი ცვლილება:
– ჩასწორდა მე 4 მუხლის მე 8 ნაწილი, რომლის მიხედვითაც, საგადასახადო ორგანოსათვის `გადასახადის გადამხდელის მოთხოვნის~ წარდგენის ხანდაზმულობის ვადაა 3 წელი. იგი აითვლება ზედმეტად გადახდილი გადასახადის თუ სანქციის (მათ შორის, საბაჟო სანქციის) თანხის დაბრუნების უფლების წარმოშობის კალენდარული წლის დასრულებიდან.
– სსკ 23-ე მუხლი ჩამოყალიბდა ახალი რედაქციით:
23-ე მუხლი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
`მუხლი 23. საერთაშორისო კომპანია
1. საერთაშორისო კომპანია არის საქართველოს საწარმო, რომელიც საქართველოს მთავრობის დადგენილებით განსაზღვრულ საქმიანობებს ახორციელებს და შემოსავალს მხოლოდ ამ საქმიანობებიდან იღებს
2. პირს საერთაშორისო კომპანიის სტატუსს ანიჭებს საქართველოს მთავრობა.
3. საერთაშორისო კომპანიის მიერ ისეთი საქმიანობის განხორციელება, რომელიც საქართველოს მთავრობის დადგენილებით განსაზღვრული არ არის, იწვევს მისთვის საერთაშორისო კომპანიის სტატუსის გაუქმებას ამ სტატუსის მინიჭების თარიღიდან.
4. საერთაშორისო კომპანია არ შეიძლება შეიქმნას თავისუფალ ინდუსტრიულ ზონაში.
5. დამატებული ღირებულების გადასახადით დაბეგვრის მიზნისათვის საერთაშორისო კომპანიის მიერ არარეზიდენტისათვის საქართველოს მთავრობის დადგენილებით განსაზღვრული მომსახურების გაწევის ადგილად არ მიიჩნევა საქართველო.
6. დაქირავებულისათვის ხელფასის გაცემისას საერთაშორისო კომპანიას არა აქვს საშემოსავლო გადასახადის გადახდის წყაროსთან დაბეგვრის ვალდებულება.
7. საერთაშორისო კომპანიაში დაქირავებით მუშაობის შედეგად უცხო ქვეყნის იმ მოქალაქის მიერ მიღებული შემოსავალი, რომელიც ამ უცხო ქვეყნის რეზიდენტი არ არის და არის საქართველოს რეზიდენტი, თავისუფლდება საშემოსავლო გადასახადისაგან.
8. საერთაშორისო კომპანიის მიერ გაცემული დივიდენდი გადახდის წყაროსთან არ იბეგრება და დივიდენდის მიმღები პირის ერთობლივ შემოსავალში არ ჩაირთვება.
9. საერთაშორისო კომპანიის მოგების გადასახადით დაბეგვრის ობიექტი ამ კოდექსის 97-ე მუხლის პირველი ნაწილის შესაბამისად განისაზღვრება.
10. საერთაშორისო კომპანიის მოგების გადასახადის განაკვეთია 5 პროცენტი.
11. საერთაშორისო კომპანიის მოგების გადასახადით დასაბეგრი თანხა მიიღება დაბეგვრის ობიექტის მიხედვით განხორციელებული განაცემის/გაწეული ხარჯის ოდენობის 0.95 ზე გაყოფით.
12. საქართველოს მთავრობის დადგენილებით განსაზღვრული ხარჯის საქართველოში გაწევის შემთხვევაში საერთაშორისო კომპანიას უფლება აქვს, საქართველოს ფინანსთა მინისტრის მიერ დადგენილი წესით შეამციროს გადასახდელი მოგების გადასახადი ამ ხარჯის თანხის შესაბამისად გამოანგარიშებული მოგების გადასახადის ოდენობით.
13. საერთაშორისო კომპანია გათავისუფლებულია ქონების (გარდა მიწისა) გადასახადისაგან, თუ ეს ქონება საქართველოს მთავრობის დადგენილებით ნებადართული საქმიანობის განხორციელებისათვის არის გამიზნული ან გამოიყენება.
14. საგადასახადო ორგანოსთვის დაქირავებულების შესახებ ინფორმაციის მიწოდებისა და ამ მუხლის მე 7 ნაწილით გათვალისწინებული შეღავათის გამოყენების წესს ადგენს საქართველოს ფინანსთა მინისტრი.
15. პირისათვის საერთაშორისო კომპანიის სტატუსის მინიჭებისა და გაუქმების წესს ადგენს, აგრეთვე საერთაშორისო კომპანიისათვის ნებადართული საქმიანობის სახეებს განსაზღვრავს საქართველოს მთავრობა~.
– კოდექსს დაემატა 263 მუხლი, სადაც განიმარტა ფარმაცევტული საწარმოს რაობა და მისი ფუნქციონირების განსაზღვრება.
– 41-ე მუხლის პირველი ნაწილის „ე“ პუნქტის დაკორექტირების შემდგომ გადასახადის გადამხდელს უფლება აქვს დაიბრუნოს ან მომავალ საგადასახადო ვალდებულებათა ანგარიშში ჩაითვალოს ზედმეტად გადახდილი გადასახადის და სანქციის (მათ შორის, საბაჟო სანქციის) თანხა.
– 97-ე მუხლის მე-7 ნაწილი დაკორექტირდა და განისაზღვრა:
`7. ამ კოდექსის 981 984 მუხლებით გათვალისწინებული გადახდების/განაცემების არაფულადი ფორმით განხორციელების შემთხვევაში მოგების გადასახადით დაბეგვრის ობიექტი განისაზღვრება მიწოდებული საქონლის/გაწეული მომსახურების საბაზრო ფასით, ხოლო თუ მიწოდებული საქონლის/ გაწეული მომსახურების საბაზრო ფასი დამატებული ღირებულების გადასახადს მოიცავს _ საბაზრო ფასით, დამატებული ღირებულების გადასახადის გარეშე~.
შენიშვნა: უაღრესად მნიშვნელოვანი ცვლილებაა, რადგან მანამდე დაბეგვრა ხდებოდა საბაზრო ფასიდან დღგ ის ჩათვლით!
– 101-ე მუხლის (ხელფასის სახით მიღებული შემოსავლები) მე-2 ნაწილის 21-24 ნაწილების თანახმად:
„21. დაქირავებულის მიერ დამქირავებლის ავტომობილის პირადი სარგებლობისათვის გამოყენებით მიღებული სარგებელი ხელფასად მიიჩნევა და იბეგრება საშემოსავლო გადასახადით, შემდეგი ოდენობით:
22. მუხლის 21 ნაწილით გათვალისწინებული საშემოსავლო გადასახადის საანგარიშო პერიოდია კალენდარული თვე და მას საგადასახადო აგენტი (დამქირავებელი) იხდის (გარდა ამ კოდექსის 154 ე მუხლის პირველი ნაწილის „ა“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული შემთხვევებისა) არაუგვიანეს საანგარიშო თვის მომდევნო თვის 15 რიცხვისა.
23. დაქირავებულის მიერ დამქირავებლის ელექტროძრავიანი ავტომობილის პირადი სარგებლობისათვის გამოყენება საშემოსავლო გადასახადით არ იბეგრება.
24. დაქირავებულის მიერ პირადი სარგებლობისათვის გამოყენებული დამქირავებლის ავტომობილის აღრიცხვისა და საგადასახადო ორგანოსათვის ასეთი ავტომობილის შესახებ ინფორმაციის მიწოდების წესი განისაზღვრება ფინანსთა მინისტრის ბრძანებით~.
შენიშვნა:ეს დებულება ამოქმედდება მ/წლის 1 სექტემბრიდან. კომენტარისთვის, დაველოდოთ ფინანსთა მინისტრის ბრძანებას...
– 151-ე მუხლის მე-7 ნაწილი ჩამოყალიბდა შემდეგნაირად:
`7. ამ მუხლის დებულებები არ გამოიყენება, თუ ოპერაციის მონაწილე რომელიმე მხარე მოგების გადასახადით იბეგრება ამ კოდექსის 97 ე მუხლის პირველი და მე 3 ნაწილებით გათვალისწინებული დაბეგვრის ობიექტების მიხედვით, გარდა იმ შემთხვევისა, როდესაც იურიდიულ პირს მასში 50 პროცენტის ან მეტი წილის/აქციების სანაცვლოდ აქტივებს გადასცემს ფიზიკური პირი~.
შენიშვნა: ესეც ძალიან საყურადღებო ცვლილებაა, რადგან ამით გასწორდა `ესტონურ მოდელზე~ გადასვლის შემდეგ წარმოქმნილი მნიშვნელოვანი გაუარესება 2017 წლამდე მოქმედი დებულებასთან შედარებით, როდესაც ფიზიკურ პირს თავისავე დაფუძნებულ შპს ში, რომელშიც 50 ან მეტ პროცენტს ფლობდა, ქონების შეტანა მიწოდებად ეთვლებოდა.
– 57-ე მუხლის მე-9, მე-10 ნაწილების მიხედვით, მემკვიდრის მიერ გარდაცვლილი პირის ზედმეტად გადახდილი გადასახადის ან სანქციის (მათ შორის, საბაჟო სანქციის) თანხის დაბრუნების ან მომავალი გადასახადის ანგარიშში ჩათვლის მოთხოვნის შემთხვევაში, საგადასახადო ორგანო გადასახადის გადამხდელის მოთხოვნის წარდგენიდან არაუგვიანეს 3 თვისა:
ა) ვალდებულია გარდაცვლილი პირის ზედმეტად გადახდილი გადასახადის ან/და სანქციის (მათ შორის, საბაჟო სანქციის) თანხა ასახოს მემკვიდრის პირადი აღრიცხვის ბარათზე.
ბ) უფლებამოსილია დაადგინოს პირის პირადი აღრიცხვის ბარათზე არსებული ზედმეტად გადახდილი გადასახადის ან სანქციის თანხის საქართველოს კანონმდებლობასთან შესაბამისობა, მათ შორის, საგადასახადო შემოწმების ჩატარებით.
გ) უფლებამოსილია გარდაცვლილი პირის შეუსრულებელი საგადასახადო ვალდებულებების გამოვლენის შემთხვევაში შესაბამისი გადასახადის დარიცხვა განახორციელოს:
გ.ა) მემკვიდრის პირადი აღრიცხვის ბარათზე, თუ მემკვიდრე აგრძელებს გარდაცვლილი პირის ეკონომიკურ საქმიანობას;
გ.ბ) მემკვიდრის პირადი აღრიცხვის ბარათზე, არსებული ზედმეტად გადახდილი გადასახადის თუ სანქციის თანხის ფარგლებში, თუ მემკვიდრე არ აგრძელებს გარდაცვლილი პირის ეკონომიკურ საქმიანობას;
დ) ვალდებულია ამ ნაწილის „ა“_„გ“ ქვეპუნქტებით გათვალისწინებული პროცედურების განხორციელების შემდეგ გარდაცვლილი პირის მემკვიდრეს საქართველოს საგადასახადო კანონმდებლობით დადგენილი წესით დაუბრუნოს ან მომავალი გადასახადის ანგარიშში ჩაუთვალოს გარდაცვლილი პირის ზედმეტად გადახდილი გადასახადის ან სანქციის თანხა.
– 67-ე მუხლის მე-4 ნაწილის თანახმად, ფინანსთა მინისტრის მიერ განსაზღვრული შემთხვევების გარდა, თუ პირი არ წარადგენს საგადასახადო დეკლარაციას, ითვლება, რომ მან წარადგინა დეკლარაცია, რომლის საფუძველზე გადასახდელად დასარიცხი გადასახადის თანხა ნულის ტოლია. ამ საანგარიშო პერიოდზე შემდგომ წარდგენილი საგადასახადო დეკლარაცია დაგვიანებულად წარდგენილად ჩაითვლება.
– დაკორექტირდა 246-ე მუხლი, გადასახადის გადამხდელის ცრუმაგიერი პირი.
`1. პირი გადასახადის გადამხდელის ცრუმაგიერ პირად მიიჩნევა, თუ ეს პირი მოსალოდნელი ან არსებული საგადასახადო დავალიანების გადახდევინების უზრუნველყოფის ღონისძიებისათვის თავის არიდების მიზნით გამოიყენება.
2. პირის გადასახადის გადამხდელის ცრუმაგიერ პირად აღიარება ხდება სასამართლოს გადაწყვეტილების საფუძველზე.
3. პირის გადასახადის გადამხდელის ცრუმაგიერ პირად აღიარების შესახებ საგადასახადო ორგანოს შუამდგომლობას სასამართლო განიხილავს საქართველოს ადმინისტრაციული საპროცესო კოდექსით დადგენილი წესით.
4. საგადასახადო ორგანოს უფლება აქვს, პირის გადასახადის გადამხდელის ცრუმაგიერ პირად აღიარების შესახებ შუამდგომლობის სასამართლოსთვის წარდგენასთან ერთად ამ პირის ქონებაზე გაავრცელოს საგადასახადო გირავნობა/იპოთეკა გადასახადის გადამხდელის საგადასახადო დავალიანების ფარგლებში. თუ სასამართლო არ დააკმაყოფილებს პირის გადასახადის გადამხდელის ცრუმაგიერ პირად აღიარების შესახებ საგადასახადო ორგანოს შუამდგომლობას, საგადასახადო გირავნობა/ი პოთეკა უქმდება.
5. საგადასახადო ორგანოს უფლება აქვს, გადასახადის გადამხდელის აღიარებული საგადასახადო დავალიანების გადახდევინების მიზნით გადასახადის გადამხდელის ცრუმაგიერი პირის მიმართ განახორციელოს ამ თავით გათვალისწინებული საგადასახადო დავალიანების გადახდევინების უზრუნველყოფის ღონისძიებები~.
– 249-ე მუხლის პირველი და მე-3 ნაწილების თანახმად:
თავდებობის ხელშეკრულებით თავდები სოლიდარულად კისრულობს ვალდებულებას, სრული მოცულობით დაფაროს გადასახადის გადამხდელის საგადასახადო დავალიანება, თუ გადასახადის გადამხდელი ამ დავალიანებას დადგენილ ვადაში არ გადაიხდის. თავდებობა ფორმდება თავდებსა და საგადასახადო ორგანოს შორის დადებული ხელშეკრულებით.
თავდების მიერ თავისი მოვალეობების შეუსრულებლობის შემთხვევაში საგადასახადო ორგანოს უფლება აქვს, თავდებობის ხელშეკრულების ნებისმიერ მონაწილეს მოსთხოვოს გადასახადის გადამხდელის საგადასახადო დავალიანების გადახდა და მისი გადახდევინების მიზნით გამოიყენოს ამ კოდექსით გათვალისწინებული საგადასახადო დავალიანების გადახდევინების უზრუნველყოფის ღონისძიებები.
– გადასახადის გადამხდელის წერილობითი/ ელექტრონული ნებართვის შემთხვევაში გადასახადის გადამხდელის შესახებ ინფორმაცია შეიძლება გადაეცეს სხვა პირს. გადასახადის გადამხდელის მიერ ამ ინფორმაციის საჯაროდ, მასობრივი ინფორმაციის საშუალებებში გამოქვეყნება ან გავრცელება მიიჩნევა გადასახადის გადამხდელის ნებართვად აღნიშნული ინფორმაციის ფარგლებში საგადასახადო ორგანოს მიერ მესამე პირისათვის ინფორმაციის გადაცემაზე.
– თუ კოდექსის 289-ე მუხლის პირველი−მე_3, მე-10,− მე-19, 25-ე და 26-ე ნაწილებით გათვალისწინებული სამართალდარღვევების გამოვლენის შემთხვევებში საგადასახადო სამართალდარღვევათა საქმეებს აწარმოებდნენ, განიხილავდნენ და გადაწყვეტილებებს იღებდნენ ასევე საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროს უფლებამოსილი ორგანოები 271-ე მუხლის ცვლილების თანახმად საგადასახადო სამართალდარღვევის საქმეს აწარმოებს საგადასახადო ორგანო, საგადასახადო სამართალდარღვევის საქმის წარმოების წესს ადგენს ფინანსთა მინისტრი..
– საქონლის ექსპორტი ან რეექსპორტი განხორციელებულად მიიჩნევა, თუ ხდება ამ საქონლის ექსპორტის პროცედურაში დეკლარირება ან მისი რეექსპორტი.
– მოცემული კოდექსის 281-ე მუხლით, 286-ე მუხლის პირველი და მე-11 ნაწილებითა და 291-ე მუხლით გათვალისწინებული საგადასახადო სამართალდარღვევებისათვის (გარდა განმეორებით ჩადენილი ქმედებებისა) ფულადი ჯარიმის ნაცვლად შესაძლებელია გამოყენებულ იქნეს გაფრთხილება.
– სავალდებულო მარკირებას დაქვემდებარებული არააქციზური საქონლის მარკირების გარეშე მიწოდება, ტრანსპორტირება − იწვევს მწარმოებლის დაჯარიმებას მარკირების გარეშე გამოვლენილი სავალდებულო მარკირებას დაქვემდებარებული არააქციზური საქონლის საბაზრო ღირებულების ოდენობით, მაგრამ არანაკლებ 500 ლარისა.
აღნიშნული ცვლილებების ამოქმედების ვადად განსაზღვრულია 2019 წლის 1 სექტემბერი.
– შეიცვალა სსკ 168-ე მუხლის მე-4 ნაწილის `გ~ პუნქტი, რომლის მიხედვით ჩათვლის უფლებით დღგ ისგან გათავისუფლებულია:
`გ) ექსპორტის პროცედურაში, რეექსპორტში, გარე გადამუშავების ან ტრანზიტის პროცედურაში მოქცეული ან ტრანზიტისათვის განკუთვნილი საქონლის (რაც დასტურდება საქონლის თანმხლები დოკუმენტებით) გადაზიდვა და ამ გადაზიდვასთან უშუალოდ დაკავშირებული მომსახურების გაწევა. აღნიშნულ გადაზიდვასთან უშუალოდ დაკავშირებულ მომსახურებას განეკუთვნება:
გ.ა) გადაზიდვისას ტვირთის ან/და სატრანსპორტო და გადაზიდვის საშუალების გაგზავნასთან/მიღებასთან დაკავშირებული მომსახურება, აგრეთვე აეროპორტების, ნავსადგურების, სარკინიგზო და საავტომობილო ვაგზლების მიერ გაწეული მომსახურება;
გ.ბ) აეროსანავიგაციო ან საზღვაო სანავიგაციო, სადისპეტჩერო ან/და საინფორმაციო მომსახურება;
გ.გ) საექსპედიტორო მომსახურება;
გ.დ) ტვირთის დოკუმენტაციის მომზადების, ინსპექტირების, დათვალიერების, სატრანსპორტო დამუშავების (მათ შორის, დატვირთვისა და გადმოტვირთვის), ტრანსპორტირებისათვის შეფუთვისა და შენახვის მომსახურება;
გ.ე) ნავსადგურებში აგენტირების მომსახურება~.
ამასთან, მოცემული საკითხის მოქმედება ვრცელდება 2011 წლის 1 იანვრიდან წარმოშობილ სამართლებრივ ურთიერთობებზე.
– ასევე, შეიცვალა სსკ 168 ე მუხლის მე 4 ნაწილის `გ1~ და `გ2~ ქვეპუნქტები, რომლებიც ჩამოყალიბდა შემდეგი რედაქციით:
`გ1) საქონლის თავისუფალ მიმოქცევაში გაშვების პროცედურაში, საბაჟო საწყობის, დროებით შემოტანის, შიდა გადამუშავების ან თავისუფალი ზონის პროცედურაში მოქცევამდე ამ საქონლის საქართველოს ტერიტორიაზე მდებარე პუნქტებს შორის გადაზიდვა და აღნიშნულ გადაზიდვასთან უშუალოდ დაკავშირებული, ამ ნაწილის `გ~ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული მომსახურების გაწევა, გარდა ტვირთის შენახვის მომსახურებისა;
გ2) საქართველოს ტერიტორიაზე შემოტანამდე თავისუფალ მიმოქცევაში გაშვების პროცედურაში, საბაჟო საწყობის, დროებით შემოტანის, შიდა გადამუშავების ან თავისუფალი ზონის პროცედურაში მოქცეული საქონლის საქართველოს საბაჟო საზღვრიდან საბაჟო დეკლარაციაში მითითებულ დანიშნულების პუნქტამდე გადაზიდვა და აღნიშნულ გადაზიდვასთან უშუალოდ დაკავშირებული, ამ ნაწილის `გ~ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული მომსახურების გაწევა, გარდა ტვირთის შენახვის მომსახურებისა~.
– ასევე მნიშვნელოვანია სსკ 174 ე მუხლში შეტანილი ცვლილებები, კერძოდ ამ მუხლის:
`ა) მე-3 ნაწილის:
ა.ა) `ე~ ქვეპუნქტი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
ე) იმ საგადასახადო ანგარიშ ფაქტურებით, რომლებიც გადასახადის გადამხდელის (მყიდველის/ჩათვლის მიმღების) მიერ ასახული არ არის შესაბამის ვადაში წარმოდგენილ შემდეგ დეკლარაციაში:
ე.ა) მატერიალური (მათ შორის, კომპიუტერით ამობეჭდილი) საგადასახადო ანგარიშ ფაქტურებით, დასაბეგრი ოპერაციის საანგარიშო პერიოდის დამთავრებიდან არაუგვიანეს მომდევნო 3 საანგარიშო პერიოდის მიხედვით ან არაუგვიანეს დასაბეგრი ოპერაციის კალენდარული წლის დეკემბრის საანგარიშო პერიოდის მიხედვით, დადგენილ ვადაში წარმოდგენილ დღგ ის დეკლარაციაში (მათ შორის, დაზუსტებული დეკლარაციის წარმოდგენით);
ე.ბ) ელექტრონული საგადასახადო ანგარიშ ფაქტურებით, დასაბეგრი ოპერაციის საანგარიშო პერიოდის დამთავრებიდან არაუგვიანეს დასაბეგრი ოპერაციის კალენდარული წლის დეკემბრის საანგარიშო პერიოდის მიხედვით წარმოდგენილ დღგ ის დეკლარაციაში ან არაუგვიანეს 3 კალენდარული წლის განმავლობაში, ამავე პერიოდის დაზუსტებულ დეკლარაციაში;
ა.ბ) `ვ~ ქვეპუნქტის შემდეგ დაემატოს შემდეგი შინაარსის `ვ1~ ქვეპუნქტი:
ვ1) ამ კოდექსის 173 ე მუხლის მე 2 ნაწილის `ბ~, `ე~ და `ზ~ ქვეპუნქტებით გათვალისწინებული ჩათვლის დოკუმენტებით, რომლებიც გადასახადის გადამხდელის (მყიდველის/ჩათვლის მიმღების) მიერ ასახული არ არის დასაბეგრი ოპერაციის საანგარიშო პერიოდის დამთავრებიდან არაუგვიანეს დასაბეგრი ოპერაციის კალენდარული წლის დეკემბრის საანგარიშო პერიოდის მიხედვით წარმოდგენილ დღგ ის დეკლარაციაში (მათ შორის, იმავე ვადაში დაზუსტებული დეკლარაციის წარმოდგენით);
ბ) 31 ნაწილი ჩამოყალიბდეს შემდეგი რედაქციით:
31. ამ მუხლის მე-3 ნაწილის `ე~ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული შეზღუდვა არ ვრცელდება ამავე მუხლის მე-7 ნაწილის `გ.ბ~ ქვეპუნქტით გათვალისწინებულ შემთხვევაზე~.
_ 25 ივნისს მიღებული და 2 ივლისს ამოქმედებული #4854 IIს კანონის თანახმად, საგადასახადო კოდექსში დაკორექტირდა მე 200 მუხლის მე 3 ნაწილი (სასოფლო სამეურნეო დანიშნულების მიწა), რომელიც ჩამოყალიბდა შემდეგი სახით:
`სასოფლო სამეურნეო დანიშნულების მიწა:
ა) სახნავი (მათ შორის, მრავალწლოვანი ნარგავებით დაკავებული);
ბ) სათიბი;
გ) საძოვარი;
დ) საკარმიდამო~.
– შეიცვალა 204-ე მუხლის (მიწაზე ქონების გადასახადის განაკვეთი) პირველი ნაწილის „ა“ და „ბ“ ქვეპუნქტების დასათაურება. ძველი ვერსიით იყო:
`ა)სახნავისათვის (მათ შორის, მრავალწლიანი ნარგავებით დაკავებული მიწა, საბაღე, საბოსტნე) და საკარმიდამოსათვის~, ახალი ვერსიით არის: `ა) სახნავისათვის (მათ შორის, მრავალწლოვანი ნარგავებით დაკავებული) და საკარმიდამოსათვის~.
იყო: `ბ) სათიბებისა და საძოვრებისათვის (ბუნებრივი და გაკულტურებული)~.
არის: `ბ) სათიბისა და საძოვრისათვის~.
დაკორექტირებული ინსტრუქცია საბიუჯეტო ორგანიზაციების ბუღალტრული აღრიცხვის და ფინანსური ანგარიშგების შესახებ
_ 13 ივნისს მიღებული და 16 ივნისს ამოქმედებებული ფინანსთა მინისტრის #175 ბრძანებით ცვლილება შევიდა ამავე პირის 2014 წლის #429 ბრძანებაში „საბიუჯეტო ორგანიზაციების ბუღალტრული აღრიცხვის და ფინანსური ანგარიშგების შესახებ“ ინსტრუქციის დამტკიცების თაობაზე“.
მოცემული ინსტრუქცია მეტად არის განვრცობილი და დამატებულია სხვადასხვა საყურადღებო დეტალი. მაგალითად, პირველივე მუხლში, სადაც აღწერილია ინსტრუქციის მიზანი ნათქვამია, რომ იმ შემთხვევაში, როდესაც ინსტრუქციის შესაბამისად მომზადებული ფინანსური ანგარიშგება ვერ უზრუნველყოფს უტყუარობის, სამართლიანობისა და სისრულის მოთხოვნას, ბუღალტრული აღრიცხვისა და ფინანსური ანგარიშგების წარმოების მიზნით, ორგანიზაციამ უნდა იხელმძღვანელოს IPSAS 1, IPSAS 2, IPSAS 3, IPSAS 4, IPSAS 5, IPSAS 6, IPSAS 9, IPSAS 11, IPSAS 12, IPSAS 13, IPSAS 14, IPSAS16, IPSAS 18, IPSAS 19, IPSAS 20, IPSAS 21, IPSAS 22, IPSAS 23, IPSAS 24, IPSAS 25, IPSAS 26, IPSAS 27, IPSAS 31, IPSAS 32, IPSAS 36 და IPSAS 37 სტანდარტებით.
ბუღალტრული აღრიცხვისა და ფინანსური ანგარიშგების წარმოების მიზნით, სახელმწიფო ერთეული უფლებამოსილია, გარდა მე-6 მუხლით (მუხლი 6 _ სინთეზური და ანალიზური აღრიცხვა) განსაზღვრული სტანდარტებისა, ნებაყოფილებით გამოიყენოს საჯარო სექტორის ბუღალტრული აღრიცხვის საერთაშორისო სხვა სტანდარტები (ქართული/ინგლისურენოვანი რედაქცია).
დაკორექტირებულია ტერმინთა განმარტებები და განვრცობილ დამატებულია სხვადასხვა მუხლი. ინსტრუქციის წინა ვერსიით თუ იყო 47 მუხლი, ამ ვერსიაში წარმოდგენილია 215 მუხლი.
ბუღალტრული აღრიცხვისა და ფინანსური ანგარიშგების მეთოდოლოგიის დახვეწის მიზნით, ორგანიზაციებს უფლება აქვთ მოამზადონ რეკომენდაციები მოქმედ ნორმატიულ აქტებში ცვლილებების შესატანად და წარადგინონ ფინანსთა სამინისტროში დასამტკიცებლად.
მოცემული ცვლილების მოქმედება ვრცელდება 2019 წლის 1 იანვრიდან წარმოშობილ სამართლებრივ ურთიერთობებზე.
გადასახადების ადმინისტრირების შესახებ
ივნისის თვეში წარმოდგენილია საქართველოს ფინანსთა მინისტრის სამი ბრძანება, რომელთა მიხედვით შევიდა ცვლილებები „გადასახადების ადმინისტრირების შესახებ“ ფინანსთა მინისტრის 31.12.2010 წ. #996 ბრძანებაში:
_ I. 13 ივნისს მიღებული და 14 ივნისს ამოქმედებული ფინანსთა მინისტრის #178 ბრძანების 61 მუხლის მე 4 პუნქტის თანახმად:
`გადასახადის გადამხდელს კატეგორია განესაზღვრება კატეგორიის განსაზღვრის თვის წინა უწყვეტი 12 კალენდარული თვის სავადო თარიღების მიხედვით საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 61-ე მუხლის მე-2 ნაწილის `ა~ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული დეკლარაციის საფუძველზე დარიცხული გადასახადების თანხების ჯამით~.
ამავე მუხლის მე-5 პუნქტი იქნა ამოღებული, რადგან წინა ვერსიით განისაზღვრებოდა ორი მაჩვენებლიდან უდიდესით:
ა) საგადასახადო დეკლარაცია/საბაჟო დეკლარაციის საფუძველზე დარიცხული გადასახადების თანხების ჯამით და
ბ) საგადასახადო დეკლარაცია/საბაჟო დეკლარაციის საფუძველზე შესამცირებლად გამოანგარიშებული გადასახადების თანხების ჯამით.
კატეგორია შეიძლება იყოს:
მცირე _ პირი, რომლის მიერ დარიცხული გადასახადების თანხების ჯამი ნაკლებია 100 000 ლარზე.
საშუალო _ პირი, რომლის მიერ დარიცხული გადასახადების თანხების ჯამი ტოლია ან მეტია 100 000 ლარზე და ნაკლებია 2 000 000 ლარზე.
მსხვილი _ პირი, რომლის მიერ დარიცხული გადასახადების თანხების ჯამი ტოლია ან მეტია 2 000 000 ლარზე.
სახელმწიფოსთვის ან ადგილობრივი თვითმმართველობის ორგანოებისთვის, საჯარო სამართლის იურიდიული პირებისთვის, ასევე, მათ მიერ დაფუძნებული არაკომერციული იურიდიული პირებისთვის, რომლებიც კატეგორიის განსაზღვრისას არ არიან რეგისტრირებულნი დღგ ის გადამხდელად, გადასახადის გადამხდელის კატეგორიის განსაზღვრის მიზნებისთვის, ზემოაღნიშნულ თანხაში არ გაითვალისწინება გადახდის წყაროსთან დაკავებული გადასახადის დეკლარაციით დარიცხული გადასახადის თანხები.
„მაგალითი:
ა) სიდიდის კატეგორიის განსაზღვრის მიზნით, 2019 წლის 1 დეკემბერს დაჯამდა შპს X-ის წინა უწყვეტი 12 კალენდარული თვის შედეგად დარიცხული თანხები. კერძოდ, დაჯამდა შპს X-ის მიერ სავადო თარიღით „დარიცხული“ გადასახადების თანხების ჯამი, 2018 წლის ოქტომბრის დეკლარაციიდან 2019 წლის ოქტომბრის დეკლარაციის ჩათვლით, რამაც 1 900 000 ლარი შეადგინა.
შესაბამისად, დადგინდა, რომ „დარიცხული“ გადასახადების თანხების ჯამი 1 900 000 ლარია.
შედეგად, 2019 წლის 1 დეკემბერს შპს X ის სიდიდის კატეგორია განისაზღვრა „საშუალო“.
ბ) მოცემულობა იგივეა, რაც „ა“ ვარიანტში, თუმცა დამატებით შპს X მა 2019 წლის 15 ნოემბერს წარადგინა 2017 წლის იანვრის დაზუსტებული დეკლარაცია, რომლითაც გაზრდილია „დარიცხული“ თანხა 2 000 000 ლარით.
სიდიდის კატეგორიის განსაზღვრის მიზნით, 2019 წლის 1 დეკემბერს დაჯამდა შპს X-ის წინა უწყვეტი 12 კალენდარული თვის შედეგად დარიცხული თანხები. კერძოდ, დაჯამდა შპს X-ის მიერ სავადო თარიღით „დარიცხული“ გადასახადების თანხების ჯამი, 2018 წლის ოქტომბრის დეკლარაციიდან 2019 წლის ოქტომბრის დეკლარაციის ჩათვლით, რამაც 1 900 000 ლარი შეადგინა. შესაბამისად, დადგინდა, რომ „დარიცხული“ გადასახადების თანხების ჯამი 1 900 000 ლარია. შედეგად, 2019 წლის 1 დეკემბერს შპს X-ის სიდიდის კატეგორია განისაზღვრა „საშუალო“, ხოლო 2017 წლის იანვრის დეკლარაცია აღნიშნულ გაანგარიშებაში მონაწილეობას არ იღებს.“
შევნიშნავთ, რომ როგორც ჩანს, აქ მექანიკური შეცდომაა, რადგან `2018 წლის ოქტომბრის დეკლარაციიდან 2019 წლის ოქტომბრის დეკლარაციის ჩათვლით~ – ეს ნიშნავს 13 კალენდარულ თვეს და არა 12 ს.
_ II. 24 ივნისის #194 ბრძანებით მე-10 მუხლს დაემატა მე-7 პუნქტი, რომლის თანახმად შემოსავლების სამსახურის სისტემის სტაჟიორი უფლებამოსილია სტაჟირების გავლისას გაეცნოს საგადასახადო საიდუმლოების შემცველ ინფორმაციას, სტაჟირების პროცესში მიღებული დავალების ფარგლებში.
_ III. 13 ივნისის #177 ბრძანებით კი შეცვლილია დანართი #I 16 (წინასწარი გადაწყვეტილება).
წინასწარი გადაწყვეტილება გაიცემა და მოქმედებს იმ პირობით, რომ: ა) არ არსებობს „გადასახადების ადმინისტრირების შესახებ“ საქართველოს ფინანსთა მინისტრის 2010 წლის 31 დეკემბრის #996 ბრძანებით დამტკიცებული ინსტრუქციის მე-19 მუხლის მე-4 პუნქტის „ა“ „დ“ ქვეპუნქტებით გათვალისწინებული წინასწარი გადაწყვეტილების გამოცემაზე უარის თქმის საფუძვლები, გარდა იმ შემთხვევისა, როდესაც, შემოსავლების სამსახურმა გამოსცა წინასწარი გადაწყვეტილება, მიუხედავად იმისა, რომ გადასახადის გადამხდელის მიერ აღნიშნული საფუძვლების შესახებ მითითებული იყო დანართი #I 15-ის შესაბამისად წინასწარი გადაწყვეტილების გამოცემის მოთხოვნით წარდგენილ განცხადებაში.
ფინანსთა მინისტრის ბრძანება #994
ორი ცვლილება შევიდა ფინანსთა მინისტრის #994 ბრძანებაში, „მიმდინარე კონტროლის პროცედურების ჩატარების, სასაქონლო მატერიალურ ფასეულობათა ჩამოწერის, აღიარებული საგადასახადო დავალიანების დაფარვის, საგადასახადო დავალიანების გადახდევინების უზრუნველყოფის ღონისძიებების განხორციელების, სამართალდარღვევათა საქმისწარმოების წესის დამტკიცების თაობაზე“:
– I. 17 ივნისს მიღებული და 18 ივნისს ამოქმედებული #182 ბრძანების თანახმად, საკონტროლო სალარო აპარატის გამოყენება სავალდებულო არ არის „2019 წლის ჯანმრთელობის დაცვის სახელმწიფო პროგრამების დამტკიცების შესახებ“ საქართველოს მთავრობის 2018 წლის 31 დეკემბრის #693 დადგენილების #21 დანართის მე-4 მუხლის პირველი და მე-2 პუნქტების მიზნებისთვის, დისტრიბუტორის მიერ შესაბამისი მომსახურების გაწევისას.
#21 დანართის მე-4 მუხლის პუნქტები:
1. პროგრამის მე 2 მუხლის პირველი პუნქტის „ა“ ქვეპუნქტით განსაზღვრული მოსარგებლეებისათვის გათვალისწინებულია მომსახურების ღირებულების გადახდა მედიკამენტ(ებ)ის თითოეული გატანისას, გატანილი მედიკამენტ(ებ)ის ღირებულების 10%-ის ოდენობით, მაგრამ არანაკლებ 0,05 (5 თეთრი) ლარისა და არაუმეტეს 1 (ერთი) ლარისა.
2. პროგრამის მე-2 მუხლის პირველი პუნქტის „ბ“, ,,გ“ და ,,დ“ ქვეპუნქტებით განსაზღვრული მოსარგებლეებისათვის გათვალისწინებულია თანაგადახდა, რომელიც არ უნდა აღემატებოდეს პროგრამის ფარგლებში შესყიდული მედიკამენტის საბაზრო ღირებულების 50%-ს. აღნიშნული პუნქტით გათვალისწინებული მიზნებისათვის, მედიკამენტის საბაზრო ღირებულებად მიიჩნევა 2018 წლის 1 აგვისტოს მდგომარეობით საქართველოს ბაზარზე დაფიქსირებული საცალო ფასი. აღნიშნული პუნქტით გათვალისწინებული საცალო ფასი და ფასის განსაზღვრის მეთოდოლოგია, თანაგადახდის ოდენობა და გაანგარიშების მეთოდოლოგია, მედიკამენტის დასახელება და სხვა (მ.შ., საგამონაკლისო) პირობები განისაზღვრება მინისტრის ბრძანებით).
_ II. 19 ივნისს მიღებული და 20 ივნისს ამოქმედებული #187 ბრძანება, რომელშიც 3716 მუხლის პირველი პუნქტი ჩამოყალიბდა შემდეგნაირად:
„1. გადასახადის გადამხდელი უფლებამოსილია ამ წესის 32-ე-37-ე მუხლებით დადგენილი პირობებისა და პროცედურების გაუთვალისწინებლად, ჩამოწეროს დაუძლეველი ძალის (მიწისძვრა, წყალდიდობა, მეწყერი, ზვავი, ხანძარი, ავარია ან სხვა საგანგებო ან განსაკუთრებული გარემოება, რომლის შედეგადაც გადასახადის გადამხდელისაგან დამოუკიდებელი მიზეზით განადგურდა/დაიკარგა სასაქონლო მატერიალური ფასეულობები) ზემოქმედების შედეგად განადგურებული/ დაკარგული, მათ შორის, საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 145-ე მუხლის 61 ნაწილის ძალაში შესვლამდე განადგურებული/დაკარგული სასაქონლო მატერიალური ფასეულობები“.
საფინანსო სფეროში შეტანილი ცვლილებები
24 ივნისის ეროვნული ბანკის პრეზიდენტის #106/04 ბრძანებით, გადაიდო 2018 წლის 5 ივლისის #143/04 ბრძანების ამოქმედებების ვადა, რომლის შინაარსის მიხედვითაც მიკროსაფინანსო ორგანიზაციების საქმიანობის ზედამხედველობისა და რეგულირების წესის მე 6 მუხლს პირველი პუნქტის შემდგომ დაემატა 11 პუნქტი, სადაც მიკროსაფინანსო ორგანიზაციას ეკრძალება გაცემული სესხის უზრუნველსაყოფად მიღებული ქონების, მის მიერ აღებული ნებისმიერი სახის ვალდებულების უზრუნველყოფის საგნად გამოყენება, ასევე მიკროსაფინანსო ორგანიზაციას, ბრძანების ამოქმედებამდე გაფორმებული ხელშეკრულების ფარგლებში, ეკრძალება გამოთავისუფლებული ქონების ჩანაცვლება იმ ქონებით, რომელიც მიღებულია გაცემული სესხის უზრუნველსაყოფად. აღნიშნული აკრძალვა ასევე მოქმედებს საკრედიტო ხაზის ლიმიტის აუთვისებელ ნაწილზეც.
მოცემული ბრძანება ამჯერად ამოქმედდება 2019 წლის 1 ნოემბრიდან.
25 ივნისს მიღებული და 27 ივნისს ამოქმედებული ეროვნული ბანკის #110/04 ბრძანების თანახმად კომერციული ბანკების მიერ პილარ 3-ის, ინფორმაციის გამჟღავნების წესის ფარგლებში ბანკები ვალდებული არიან 2019 წლის 31 დეკემბრამდე უზრუნველყონ წესის მე-4 მუხლის „ზ“ ქვეპუნქტით განსაზღვრული გამჟღავნების მოთხოვნების შესრულება. ხსენებული მოთხოვნები შემდეგია:
ზ) ძირითადი ინფორმაცია სესხებზე:
ზ.ა) სასესხო პორტფელის ძირითადი მახასიათებლების ზოგადი მიმოხილვა, ამ წესის #1 ანგარიშგების ფორმის მე-16 ცხრილის შესაბამისად.
ზ.ბ) საბალანსო და ბალანსგარეშე ელემენტების საკრედიტო ხარისხის შესახებ ყოვლისმომცველი ინფორმაცია, ამ წესის #1 ანგარიშგების ფორმის მე-17 ცხრილის შესაბამისად.
ზ.გ) ინფორმაცია სესხებზე ყოველთვიური გადახდების შემოსავალთან შეფარდებისა და უზრუნველყოფის კოეფიციენტების შესახებ, ამ წესის #1 ანგარიშგების ფორმის მე-18 ცხრილის შესაბამისად.
ზ.დ) სესხის მომსახურების კოეფიციენტებთან დაკავშირებული ინფორმაცია სექტორებისა და საცალო პროდუქტების მიხედვით, ამ წესის #1 ანგარიშგების ფორმის მე-19 ცხრილის შესაბამისად.
18 ივნისს მიღებული და 19 ივნისს ამოქმედებული ეროვნული ბანკის #99/04 ბრძანების თანახმად, საგადახდო მომსახურების პროვაიდერის ლიკვიდაციასთან დაკავშირებით მოცემულობა ასეთია: ლიკვიდაციის პროცესის ხანგრძლივობა განისაზღვრება სალიკვიდაციო პროვაიდერის ვალდებულებების გასტუმრების ხანგრძლივობით, რომელიც თავის მხრივ დამოკიდებულია პროვაიდერის აქტივების რეალიზაციასა და სასამართლო საქმეების დასრულების ვადებზე. ლიკვიდაციის პროცესი ვერ დასრულდება, თუ არსებობს მიმდინარე სასამართლო საქმეები. გამონაკლის შემთხვევებში, მხოლოდ ეროვნული ბანკის თანხმობით, შეიძლება ლიკვიდაციის პროცესში მყოფმა პროვაიდერმა შეიცვალოს საქმიანობის საგანი და გააგრძელოს საქმიანობა ისეთ იურიდიულ პირად, რომელიც არ წარმოადგენს ფინანსურ ინსტიტუტს.
სხვა ცვლილებები
- 28 ივნისს მიღებული და 4 ივლისს გამოქვეყნებული #4909 IIს კანონის თანახმად, 2019 წლის 1 სექტემბრიდან ცვლილება შედის „თავისუფალი ინდუსტრიული ზონების შესახებ“ კანონში.
თავისუფალი ინდუსტრიული ზონა არის საქართველოს საბაჟო კოდექსით გათვალისწინებული თავისუფალი ზონის სახეობა, სადაც მოქმედებს დამატებითი პირობები და საგადასახადო შეღავათები.
თავისუფალ ინდუსტრიულ ზონებთან დაკავშირებული ურთიერთობები მოწესრიგდება საბაჟო კოდექსით, საგადასახადო კოდექსითა და სხვა ნორმატიული აქტებით.
თავისუფალ ინდუსტრიულ ზონაში საქართველოს საბაჟო კანონმდებლობით დადგენილი წესით განისაზღვრება შესასვლელი და გამოსასვლელი _ მოეწყობა საბაჟო გამშვები პუნქტი.
თავისუფალ ინდუსტრიულ ზონაში გადასახადებთან დაკავშირებული საკითხები დარეგულირდება საქართველოს საგადასახადო კოდექსითა და საქართველოს საბაჟო კოდექსით.
თავისუფალი ინდუსტრიული ზონიდან საქონლის საქართველოს სხვა ტერიტორიაზე შეტანისას ამ საქონლის მიმართ გამოყენებულ იქნება საქართველოს საბაჟო კოდექსით გათვალისწინებული საბაჟო პროცედურა. ასევე, თავისუფალ ინდუსტრიულ ზონაში წარმოებული საქონლის მიმართ თავისუფალ მიმოქცევაში გაშვების პროცედურის გამოყენებისას ეს საქონელი, ოდენობის მიუხედავად, იბეგრება მხოლოდ დამატებული ღირებულების გადასახადით.
თავისუფალ ინდუსტრიულ ზონაში საქონლის შეტანისას და ამ ზონიდან საქონლის გატანისას საქონლის საბაჟო დეკლარირებისა და საბაჟო კონტროლის წესები დგინდება საქართველოს საბაჟო კანონმდებლობით.
_ 28 ივნისის #4914 IIს კანონის თანახმად, „მკაცრი აღრიცხვის ფორმების შესახებ“ შესახებ კანონის 117 მუხლი, რომლის მიხედვით მომსახურების საფასურის გადახდისაგან თავისუფლდებიან: საქართველოს აღმასრულებელი ხელისუფლების დაწესებულებები, ადგილობრივი თვითმმართველობის ორგანოები, საგადასახადო და საბაჟო ორგანოები, _ ამოქმედდება 2019 წლის 1 სექტემბრიდან.
_ 28 ივნისის #4921 IIს კანონის საფუძველზე, რომელიც ეხება სამოქალაქო საპროცესო კოდექსს, თუ დავის საგნის ღირებულება 500 000 ლარს აღემატება ან თუ საქმე ფაქტობრივი ან სამართლებრივი თვალსაზრისით განსაკუთრებული სირთულით ხასიათდება და სამოქალაქო პროცესში აღმასრულებელი ხელისუფლების დაწესებულება მონაწილეობს, იგი მიმართავს საქართველოს იუსტიციის სამინისტროს, რომელიც უფლებამოსილია მოითხოვოს სამოქალაქო სამართალწარმოებაში ამ დაწესებულების წარმომადგენლად საქართველოს იუსტიციის სამინისტროს სახელმწიფო მოსამსახურის და საჯარო მოსამსახურის დანიშვნა (გარდა საქართველოს საგადასახადო კანონმდებლობიდან ან საბაჟო კანონმდებლობიდან გამომდინარე დავისა). ამ შემთხვევაში აღმასრულებელი ხელისუფლების დაწესებულება უფლებამოსილია, საქართველოს იუსტიციის სამინისტროს თანხმობით, იმავე საქმეზე წარმომადგენლობის უფლებამოსილება მიანიჭოს იმ საჯარო მოსამსახურეს, რომელიც აღნიშნულ დაწესებულებაში მუშაობს.
მოცემული კანონი ამოქმედდება 2019 წლის 1 სექტემბრიდან.
_ 25 ივნისის #4859 IIს კანონის თანახმად, შევიდა ცვლილება „მეწარმეთა შესახებ“ კანონში, რომელიც ამოქმედდა 2 ივლისს, სამეწარმეო საქმიანობის სუბიექტებზე მოცემული კანონით დადგენილ წესებთან ერთად ვრცელდება „სასოფლო სამეურნეო დანიშნულების მიწის საკუთრების შესახებ“ ორგანული კანონით განსაზღვრული მოთხოვნები.
_ 26 ივნისს მიღებული და 27 ივნისს ამოქმედებული ბუღალტრული აღრიცხვის, ანგარიშგებისა და აუდიტის ზედამხედველობის სამსახურის უფროსის #ნ 9 ბრძანების საფუძველზე ქართულ ენაზე სამოქმედოდ შემოღებულ იქნა ბუღალტრული აღრიცხვის საერთაშორისო სტანდარტების საბჭოს (IASB) მიერ მიღებული და გამოცემული ფინანსური ანგარიშგების საერთაშორისო სტანდარტები – 2019 წელი.
– სტანდარტების გამოყენება სავალდებულოა 2019 წლის პირველ იანვარს და შემდგომ დაწყებული საანგარიშგებო პერიოდისთვის.
– სტანდარტები განთავსებულია ბუღალტრული აღრიცხვის, ანგარიშგებისა და აუდიტის ზედამხედველობის სამსახურის ვებგვერდზე (www.saras.gov.ge).
– მოცემული სამოქმედოდ შემოღებული სტანდარტები სამსახურის მიერ უნდა განახლდეს სტანდარტების მოქმედი ინგლისურენოვანი რედაქციის განახლებიდან 6 თვის ვადაში.
_ 14 ივნისს მიღებული და 19 ივნისს ამოქმედებული შემოსავლების სამსახურის #19490 ბრძანებით ცვლილება შევიდა „გადასახადის გადამხდელთა პირადი აღრიცხვის ბარათების წარმოების წესის შესახებ“ მეთოდური მითითების დამტკიცების თაობაზე“ შემოსავლების სამსახურის უფროსის 2016 წლის 18 მაისის #13446 ბრძანებაში.
მეთოდური მითითების მე-7 მუხლს დაემატა შემდეგი შინაარსის მე-18 და მე-19 პუნქტები:
„18. გადასახადის გადამხდელის გადახდისუუნარობის საქმის წარმოების პროცესში ან საგადასახადო დავალიანების რესტრუქტურიზაციის რეჟიმში ყოფნა, საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 309-ე მუხლის 37-ე ნაწილის „ა“ ქვეპუნქტის მიზნებისათვის, არ წარმოადგენს დავალიანების ჩამოწერაზე უარის თქმის საფუძველს. ამ მიზნით:
ა) გადასახადის სახეების მიხედვით, პირადი აღრიცხვის ბარათზე უნდა განხორციელდეს იმ გამიჯნული აღიარებული საგადასახადო დავალიანებების კვლავ აღდგენა, რომელიც არსებობდა საწარმოს მიმართ სასამართლოს მიერ გადახდისუუნარობის საქმის წარმოების დაწყების შესახებ განჩინების გამოქვეყნების თარიღის ან საგადასახადო დავალიანების რესტრუქტურიზაციის შესახებ საქართველოს მთავრობის განკარგულებით განსაზღვრული რესტრუქტურიზაციის პერიოდის დაწყების თარიღის მდგომარეობით და ჩამოწერას დაექვემდებაროს, ამ მუხლის დებულებების გათვალისწინებით, გადასახადის გადამხდელის პირადი აღრიცხვის ბარათზე არსებული გამიჯნული (გადავადებული) ის დავალიანება ან/და დავალიანების ის ნაწილი, რომელიც აკმაყოფილებს საქართველოს საგადასახადო კოდექსის 309-ე მუხლის 37-ე ნაწილის „ა“ ქვეპუნქტით დადგენილ მოთხოვნებს. ამასთან, ჩამოსაწერი დავალიანების თანხის გაანგარიშება უნდა განხორციელდეს იმგვარად, რომ რიცხობრივად ჩამოსაწერი თანხის ოდენობა ჯამში ტოლი იყოს იმ დავალიანებისა, რომელიც გადასახადის გადამხდელს ჩამოეწერებოდა მისი გადახდისუუნარობის საქმის წარმოების პროცესში ან საგადასახადო დავალიანების რესტრუქტურიზაციის რეჟიმში არყოფნის შემთხვევაში;
ბ) პირადი აღრიცხვის ბარათზე დავალიანების აღდგენა არ განიხილება გადახდისუუნარობის რეჟიმიდან გამოსვლად ან რესტრუქტურიზაციის რეჟიმის ვადაზე ადრე შეწყვეტად. შესაბამისად, აღნიშნული პუნქტი არ გულისხმობს რესტრუქტურიზებული დავალიანების დაფარვის გრაფიკის ავტომატურად ცვლილებას.
ამ მუხლის მე-18 პუნქტით გათვალისწინებულ შემთხვევაში, საგადასახადო დავალიანების ჩამოწერის შემდგომ, ჩამოწერილი თანხის მიხედვით, შედეგების შესახებ უნდა ეცნობოს:
ა) გადასახადის გადამხდელის გადახდისუუნარობის საქმის წარმოების პროცესში ყოფნის შემთხვევაში _ შემოსავლების სამსახურის შესაბამის სტრუქტურულ ერთეულს, შემოსავლების სამსახურის, როგორც კრედიტორის, მოთხოვნის დაზუსტების მიზნით.
ბ) გადასახადის გადამხდელის საგადასახადო დავალიანების რესტრუქტურიზაციის რეჟიმში ყოფნის შემთხვევაში _ საქართველოს ფინანსთა სამინისტროსთან შექმნილ ვადაგადაცილებული საგადასახადო დავალიანებებისა და სასესხო დავალიანებების რესტრუქტურიზაციის მიზანშეწონილობის საკითხის შემსწავლელ კომისიას“.
იხილეთ ასევე:
_ ფინანსთა მინისტრის 17 ივნისის #183 ბრძანება, „საჯარო სამართლის იურიდიული პირის – საქართველოს ფინანსთა სამინისტროს მომსახურების სააგენტოსათვის განსაკარგავად გადაცემული ქონებისა და სახელმწიფოს საკუთრებაში მიქცეული მოძრავი ქონების საფასურის განსაზღვრის, ამ ქონების აღრიცხვის, შენახვის, შეფასებისა და განკარგვის წესისა და პირობების, აგრეთვე პრივატიზების, რეალიზაციისა და ლიზინგის ფორმით გადაცემის შედეგად ამონაგები თანხის განაწილების წესის დამტკიცების თაობაზე“ საქართველოს ფინანსთა მინისტრის 2016 წლის 15 ივნისის #125 ბრძანებაში ცვლილების შეტანის შესახებ.
_ ეროვნული ბანკის პრეზიდენტის 27 ივნისის #112/04 ბრძანება, „ფასიანი ქაღალდების ბაზრის მონაწილეთა მიმართ ფულადი ჯარიმების ოდენობის განსაზღვრის, დაკისრების და აღსრულების წესის დამტკიცების შესახებ“ საქართველოს ეროვნული ბანკის პრეზიდენტის 2012 წლის 14 თებერვლის #35/04 ბრძანებაში ცვლილების შეტანის თაობაზე.
_ საქართველოს 28 ივნისის #4908 IIს კანონი, საქართველოს ადმინისტრაციულ საპროცესო კოდექსში ცვლილების შეტანის შესახებ.
_ ბუღალტრული აღრიცხვის, ანგარიშგებისა და აუდიტის ზედამხედველობის სამსახურის უფროსის 5 ივნისის #ნ 8 ბრძანება, ,,ბუღალტრული აღრიცხვის, ანგარიშგებისა და აუდიტის ზედამხედველობის სამსახურის მოხელეთა დამატებითი საკვალიფიკაციო მოთხოვნების დამტკიცების შესახებ~ ბუღალტრული აღრიცხვის, ანგარიშგებისა და აუდიტის ზედამხედველობის სამსახურის უფროსის 2018 წლის 20 ივლისის №ნ 22 ბრძანებაში ცვლილების შეტანის თაობაზე.
_ შემოსავლების სამსახურის უფროსის 11 ივნისის #18714 ბრძანება, „საქართველოს საბაჟო ტერიტორიაზე საქონლის შემოტანასთან/საქართველოს საბაჟო ტერიტორიიდან გატანასთან და დეკლარირებასთან დაკავშირებული პროცედურების განხორციელების თაობაზე“ შემოსავლების სამსახურის უფროსის 2012 წლის 1 აგვისტოს #12858 ბრძანებაში ცვლილების შეტანის შესახებ.
სხვა სიახლეების გასაცნობად, ისარგებლეთ განახლებადი საკანონმდებლო საკონსულტაციო ბაზით "ააფ ინფო კონსულტანტი"(579 29 31 31).
მარიამ აფრასიძე
