საქართველოს საგადასახადო კანონმდებლობაში შეტანილი ცვლილებები 

ცვლილებები საგადასახადო კოდექსში 

- 22 მაისს იქნა მიღებული და 25 მაისს ამოქმედდა #5971-სს კანონი, რომლის საფუძველზე საქართველოს საგადასახადო კოდექსში მნიშვნელოვანი ცვლილებები შევიდა. 

1) 2020 წლის 1 მაისიდან 6 კალენდარული თვის განმავლობაში დამქირავებელი უფლებამოსილია შეიმციროს ანუ ბიუჯეტში არ შეიტანოს დაქირავებულისთვის გაცემული 750 ლარამდე ხელფასიდან დაკავებული და გადასახდელი საშემოსავლო გადასახადი, თუ ამ დაქირავებულის მიერ ამავე დამქირავებლისგან 1 კალენდარული თვის განმავლობაში მიღებული ხელფასი 1500 ლარს არ აღემატება. 

მოცემული საგადასახადო შეღავათი არ ვრცელდება: 

– საბიუჯეტო ორგანიზაციაზე. 

– საქართველოს ეროვნულ ბანკზე. 

– ეროვნულ მარეგულირებელ ორგანოზე. 

– საწარმოზე, რომლის აქციების/წილის 50%-ზე მეტს ფლობს სახელმწიფო ან მუნიციპალიტეტი. 

– საწარმოს მიერ დაფუძნებულ/შვილობილ საწარმოზე, თუ ეს საწარმო მის მიერ დაფუძნებული/შვილობილი საწარმოს აქციების/წილის 50%-ზე მეტს ფლობს. 

2) პირს უფლება აქვს 2020 წლის 1 მარტიდან 6 კალენდარული თვის განმავლობაში გაწეული იჯარის/ლიზინგის მომსახურება დღგ-ით დაბეგროს ამ მომსახურების საკომპენსაციო თანხის ნაწილის ფაქტობრივად გადახდის საანგარიშო პერიოდში. 

3) ფინანსთა მინისტრს/შემოსავლების სამსახურის უფროსს უფლება აქვს, ცალკეულ გადასახადის გადამხდელებს 2020 წელს (მათ შორის, 2020 წლის თებერვალში, მარტში, აპრილსა და მაისში) გადასახდელი საშემოსავლო ან ქონების გადასახადის გადახდისთვის განსაზღვრული ვადა გაუგრძელოს არაუგვიანეს 2021 წლის 1 იანვრისა. ასეთ შემთხვევაში გადასახადის გადამხდელს კოდექსით გათვალისწინებული საურავი არ ერიცხება. 

4) იმ ქონების გადასახადისგან (მათ შორის, მიმდინარე გადასახდელისგან), რომლის გადახდა ამ კოდექსით გათვალისწინებულია 2020 წელს, გათავისუფლებულია „ეკონომიკური საქმიანობის სახეების საქართველოს ეროვნული კლასიფიკატორის“ (სეკ 006-2016): 

ა) 55.1 კოდით (სასტუმროები და განთავსების მსგავსი საშუალებები) ან/და 55.2 კოდით (დასასვენებელი და სხვა მოკლევადიანი განთავსების საშუალებები) გათვალისწინებულ საქმიანობაში გამოყენებული ქონება. 

ბ) 56.1 კოდით (რესტორნები და საკვებით მობილური მომსახურების საქმიანობები) გათვალისწინებულ საქმიანობაში გამოყენებული ქონება. 

გ) 79 კოდით (ტურისტული სააგენტოები, ტურ-ოპერატორები და სხვა დაჯავშნის მომსახურება და მათთან დაკავშირებული საქმიანობები) გათვალისწინებულ საქმიანობაში გამოყენებული ქონება. 

ამ ნაწილით გათვალისწინებული საგადასახადო შეღავათი ვრცელდება იჯარით, ლიზინგით ან სხვა ამგვარი ფორმით გადაცემულ ქონებაზეც, თუ ეს ქონება გამოიყენება ამავე ნაწილით განსაზღვრულ რომელიმე საქმიანობაში. 

საგადასახადო ორგანოსთვის არასწორი ინფორმაციის მიწოდება, რაც კომპენსაციის უსაფუძვლო გაცემას გამოიწვევს, იწვევს დამქირავებლის დაჯარიმებას ამ ინფორმაციის საფუძველზე გაცემული კომპენსაციის ორმაგი ოდენობით. 

სიტუაციური სახელმძღვანელოები (მენუალები) 

- 21 მაისს გამოქვეყნდა #2542 მენუალი, რომელიც ეხება სასაქონლო ზედნადების გამოწერის ვალდებულებას და რომელიც დამტკიცებულია 2020 წლის 6 მაისისათვის მოქმედი საგადასახადო კანონმდებლობის მიხედვით. 

ფაქტობრივი გარემოებები 

გადასახადი გადამხდელად რეგისტრირებული `A~ პირის საქმიანობის სფეროს წარმოადგენს საქონლის მიტანის მომსახურება ე.წ. `დელივერი სერვისი~. 

საქონლის მიტანის მომსახურებების განმახორციელებელ `A~ პირს დაუკავშირდა ფიზიკური პირი, რომელმაც პირადი მოხმარების მიზნით (არასამეწარმეო საქმიანობისათვის) დაავალა/შეუკვეთა საკვები პროდუქტის მიტანა. 

აღნიშნულ ოპერაციაზე სასაქონლო ზედნადები არ გამოწერილა ოპერაციის მონაწილე არცერთი მხარის მიერ. შესაბამისად, `A~ პირმა საკვები პროდუქტის ტრანსპორტირება განახორციელა სასაქონლო ზედნადების გარეშე. 

შეფასება 

სსკ-ის 136-ე მუხლის მე-4 ნაწილის მიხედვით, სამეწარმეო საქმიანობისათვის ქვეყნის შიგნით საქონლის ტრანსპორტირებისას, ხოლო საქონლის მიწოდებისას _ მყიდველის მოთხოვნის შემთხვევაში უნდა გამოიწეროს სასაქონლო ზედნადები. სსკ-ის 286 ე მუხლის პირველი ნაწილის მიხედვით, სამეწარმეო საქმიანობისათვის საქონლის სასაქონლო ზედნადების გარეშე ტრანსპორტირება, მყიდველის მოთხოვნისას სასაქონლო ზედნადების გაუცემლობა ან საქონლის შეძენისას სასაქონლო ზედნადების მიღებაზე უარის თქმა, თუ სასაქონლო ზედნადების გარეშე ტრანსპორტირებული ან მიწოდებული/მისაწოდებელი საქონლის საბაზრო ღირებულება არ აღემატება 10 000 ლარს, – იწვევს პირის დაჯარიმებას 500 ლარის ოდენობით. 

არასამეწარმეო საქმიანობისათვის განკუთვნილი საქონლის ტრანსპორტირებისას, სასაქონლო ზედნადების გამოწერის ვალდებულება არ წარმოიშობა. შესაბამისად, პირთა ქმედებაში საგადასახადო სამართალდარღვევა არ იკვეთება. 

ღონისძიებები 

პირთა ქმედებაში სამართალდარღვევა არ იკვეთება და დამატებითი საგადასახადო ვალდებულებების დაკისრება არ ხდება. 

- ასევე 21 მაისს გამოქვეყნდა #2657 სიტუაციური სახელმძღვანელო დებიტორული დავალიანების ჩამოწერათან დაკავშირებით, მენუალი ეხება ისეთ შემთხვევას, როდესაც არ არსებობს სსკ-ის 73-ე მუხლით (ცალკეულ შემთხვევაში დაბეგვრის ობიექტისა და საგადასახადო ვალდებულების განსაზღვრა) გათვალისწინებული ოპერაციისათვის კვალიფიკაციის შეცვლის საფუძველი. 

სახელმძღვანელო დამტკიცებულია 2020 წლის 6 მაისისათვის მოქმედი საგადასახადო კანონმდებლობის მიხედვით და ვრცელდება წინა პერიოდებზეც. 

ფაქტობრივი გარემოებები 

საწარმოს, რომელიც იბეგრება სსკ-ის 97-ე მუხლის პირველი ნაწილით გათვალისწინებული დაბეგვრის ობიექტების მიხედვით, სასყიდლიანი გარიგების ფარგლებში, საქონლის მიწოდების/მომსახურების გაწევის შედეგად ერიცხება ვადადამდგარი დებიტორული დავალიანება (მოთხოვნის უფლება). 

ვარიანტი I: 

საწარმო, დებიტორული დავალიანების მქონე პირ(ებ) ს ვალდებულების შესრულებას სთხოვს კომუნიკაციის სხვადასხვა საშუალებით. საწარმომ დებიტორული დავალიანების ამოღებისთვის შესაბამისი სამართლებრივი მექანიზმი არ გამოიყენა, ვინაიდან დებიტორული დავალიანების ამოსაღებად გასაწევი დროის, ადამიანური რესურსის ან/და ფინანსური ხარჯების ოდენობა, აღემატება მისაღები შემოსავლის/ სარგებლის ოდენობას. 

ვარიანტი II: 

საწარმომ მიმართა შესაბამის სამართლებრივ მექანიზმს დებიტორული დავალიანების ამოსაღებად, თუმცა, აღსრულების ორგანოს მეშვეობით მოთხოვნის დაკმაყოფილება ვერ მოხერხდა. 

საწარმომ ორივე ვარიანტში ჩამოწერა დებიტორული დავალიანება (რაც არ გულისხმობდა ვალის პატიებას) და აღნიშნული არ განიხილა მოგების გადასახადით დაბეგვრის ობიექტად. 

შეფასება 

დებიტორული დავალიანების ჩამოწერა არ წარმოადგენს მოგების გადასახადით დაბეგვრის ობიექტს, შესაბამისად, ფაქტობრივი გარემოებებიდან გამომდინარე, საგადასახადო ვალდებულების განსაზღვრისათვის რელევანტურია მსჯელობა სსკ-ის 97-ე მუხლის პირველი ნაწილის „გ~ ქვეპუნქტზე, რომლის მიხედვით, მოგების გადასახადით დაბეგვრის ობიექტია უსასყიდლოდ საქონლის მიწოდება/მომსახურების გაწევა ან/და ფულადი სახსრების გადაცემა. სსკ-ის 983 მუხლის პირველი ნაწილის მიხედვით, ამ მუხლის მიზნებისათვის საქონლის მიწოდება ან მომსახურების გაწევა, რომლის მიზანი არ არის მოგების, შემოსავლის ან კომპენსაციის მიღება, უსასყიდლო მიწოდებად ითვლება. 

I ვარიანტში საწარმოს მხრიდან საქონლის/ მომსახურების უსასყიდლო მიწოდებას ადგილი არ აქვს, რამდენადაც გარიგების მიზანს წარმოადგენდა საქონლის/ მომსახურების სასყიდლიანი მიწოდება და ამასთან, დებიტორული დავალიანების ამოსაღებად გასაწევი დროის, ადამიანური რესურსის ან/და ფინანსური ხარჯების ოდენობა, აღემატება მოთხოვნის დაკმაყოფილებით მისაღები შემოსავლის/სარგებლის ოდენობას. 

II ვარიანტში საწარმოს მხრიდან საქონლის/ მომსახურების უსასყიდლო მიწოდებას ადგილი არ აქვს, რამდენადაც გარიგების მიზანს წარმოადგენდა საქონლის/ მომსახურების სასყიდლიანი მიწოდება და ამასთან, საწარმომ მიმართა შესაბამის სამართლებრივ მექანიზმს დებიტორული დავალიანების ამოსაღებად, თუმცა, ვერ მოხერხდა მოთხოვნის დაკმაყოფილება. 

ღონისძიებები 

I და II ვარიანტში პირის ქმედებაში საგადასახადო სამართალდარღვევა არ იკვეთება და მის მიმართ დამატებით საგადასახადო ვალდებულების დაკისრება არ ხდება. 

- დამატებული ღირებულების გადასახადის ნაწილში დაკორექტირდა ძალიან საყურადღებო #11121 მენუალი, რომელიც ხსნის მიღებული „ბონუსის“ დღგ-ით დაბეგვრას, და რომელიც დამტკიცებულია 2020 წლის 6 მაისისათვის მოქმედი საგადასახადო კანონმდებლობის მიხედვით. იგი ვრცელდება წინა პერიოდებზეც. 

ფაქტობრივი გარემოებები 

მეწარმე სუბიექტი საქონლის რეალიზაციის მაღალი მაჩვენებლისათვის, მომწოდებლისგან იღებს ე.წ. `ბონუსს~. 

მომწოდებლის მიერ `ბონუსი~ გაიცემა მხარეებს შორის დადებული ხელშეკრულების საფუძველზე. 

მაგალითად, `ბონუსის~ გაცემა დამოკიდებულია განსაზღვრულ პერიოდში მეწარმე სუბიექტის მიერ გარკვეული ოდენობის საქონლის შესყიდვაზე/გაყიდვაზე ან შესყიდული/გაყიდული საქონლის მთლიან თანხობრივ მაჩვენებელზე. 

"ბონუსის" გაცემა ხორციელდება ფულადი თანხების ჩარიცხვით ან ურთიერთჩათვლით. 

ვარიანტი I _ `ბონუსი~ გაიცემა საქონლის მომწოდებელი პირის შეხედულებისამებრ და არ წარმოადგენს მის მიერ ნაკისრ ვალდებულებას. მეწარმე სუბიექტმა `ბონუსის~ სახით მიღებული შემოსავალი არ ჩათვალა საქონლის მიწოდების ან/და მომსახურების გაწევის სანაცვლოდ მიღებულ ანაზღაურებად და შესაბამისად, არ დაბეგრა დღგ-ით.

 

ვარიანტი II _ გარკვეული პირობის დადგომისას `ბონუსის~ გაცემა წარმოადგენს საქონლის მომწოდებელი პირის მიერ ხელშეკრულებით ნაკისრ ვალდებულებას. მეწარმე სუბიექტმა `ბონუსის~ სახით მიღებული შემოსავალი ჩათვალა მომსახურების გაწევის სანაცვლოდ მიღებულ ანაზღაურებად და შესაბამისად, დაბეგრა დღგ-ით. 

შეფასება 

სსკ-ის 161-ე მუხლის პირველი ნაწილის `ა~ ქვეპუნქტის თანახმად, დღგ-ით დასაბეგრი ოპერაციაა საქართველოს ტერიტორიაზე ეკონომიკური საქმიანობის ფარგლებში საქონლის მიწოდება ან/და მომსახურების გაწევა. სსკ-ის მე-16 მუხლის პირველი ნაწილის მიხედვით, საქონლის მიწოდებად ითვლება პირის მიერ სხვა პირისათვის საქონელზე საკუთრების უფლების გადაცემა სასყიდლით (მათ შორის, საქონლის რეალიზაცია, გაცვლა, ხელფასის ან ნატურალური ფორმით ანაზღაურება) ან უსასყიდლოდ. ამავე მუხლის მე-2 ნაწილის შესაბამისად, მომსახურების გაწევად ითვლება პირის მიერ სხვა პირისათვის მისივე ნებით, კომპენსაციის მიზნით ან უსასყიდლოდ ისეთი მოქმედების შესრულება, რომელიც არ არის საქონლის მიწოდება. 

I ვარიანტში `ბონუსი~, რომელიც გაიცემა მომწოდებელი პირის შეხედულებისამებრ და მისი გაცემა არ წარმოადგენს მომწოდებლის მიერ ნაკისრ ვალდებულებას, არ განიხილება საქონლის მიწოდების ან/და მომსახურების გაწევის სანაცვლოდ მიღებულ ანაზღაურებად, არამედ წარმოადგენს მეწარმე სუბიექტის წახალისების მიზნით გაცემულ სარგებელს. ამდენად, მოცემულ პირობებში მიღებული `ბონუსი~ არ ექვემდებარება დღგ-ით დაბეგვრას. 

II ვარიანტში `ბონუსი~, განიხილება მომსახურების გაწევის სანაცვლოდ მიღებულ ანაზღაურებად, რამდენადაც მისი გაცემა, ხელშეკრულებით გათვალისწინებული გარკვეული პირობების დადგომისას, წარმოადგენს მომწოდებლის ვალდებულებას. შესაბამისად, მეწარმე სუბიექტს წარმოეშობა დღგ-ით დაბეგვრის ობიექტი. 

ღონისძიებები 

I და II ვარიანტში მეწარმე სუბიექტის ქმედებაში საგადასახადო სამართალდარღვევა არ იკვეთება და დამატებით საგადასახადო ვალდებულების დაკისრება არ ხდება. 

გადასახადების ადმინისტრირების შესახებ 

- 21 მაისს მიღებული ფინანსთა მინისტრის #117 ბრძანებით ცვლილება შევიდა `გადასახადების ადმინისტრირების შესახებ~ ინსტრუქციაში. 

კერძოდ, საწარმოს/ორგანიზაციის ქონების გადასახადის წლიური დეკლარაციის შევსებისას მე-13 სვეტში: აისახება ამ დეკლარაციით განსაზღვრულ გადასახადის თანხასა (სვ.11, ან სვ.15 _ ასეთის არსებობის შემთხვევაში) და მიმდინარე გადასახდელის (სვ.12) თანხას შორის სხვაობა, მათ შორის: 

– დადებითი სხვაობა ექვემდებარება დამატებით დარიცხვას. 

– უარყოფითი სხვაობა ექვემდებარება შემცირებას. 

მე-14 სვეტში: „საწარმოს/ორგანიზაციის არსებობის პერიოდი“ _ ივსება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ორგანიზაცია არსებობს (დაფუძნდა, გაუქმდა და ა.შ.) არასრული კალენდარული წელი და მასში მიეთითება საგადასახადო წლის განმავლობაში საწარმოს თუ ორგანიზაციის არსებობის თვეების რაოდენობა. ამასთან, თუ გადასახადის გადამხდელი რეგისტრირებულია თვის დასაწყისიდან 15 რიცხვის ჩათვლით, ან მოხსნილია რეგისტრაციიდან თვის 15 რიცხვის შემდეგ, მაშინ გადასახადის გაანგარიშებისას სარეგისტრაციო და რეგისტრაციის გაუქმების თვე ჩაითვლება სრულ თვედ. წინააღმდეგ შემთხვევაში, აღნიშნული თვე მხედველობაში არ მიიღება. 

მე-15 სვეტში: „გადასახადის თანხა არსებობის პერიოდის გათვალისწინებით“ _ მიეთითება ქონების გადასახადის თანხა კალენდარული წლის განმავლობაში ორგანიზაციის არსებობის თვეების პროპორციულად (სვ.11 : 12 X სვ.14). 

მომდევნო საანგარიშო წელს საწარმოს მიმდინარე გადასახდელის თანხა განისაზღვრება სრულ წელზე გაანგარიშებით (სვ.11), თუ არ დადგა სსკ-ის 205-ე მუხლის მე-4 ნაწილით განსაზღვრული შემთხვევა _ `თუ ქონებაზე ქონების გადასახადში მიმდინარე საგადასახადო წლის მოსალოდნელი საგადასახადო ვალდებულების ოდენობა, მათ შორის, საგადასახადო შეღავათების გათვალისწინებით, არანაკლებ 50 პროცენტით მცირდება გასულ საგადასახადო წელთან შედარებით და აღნიშნულის შესახებ გადასახადის გადამხდელი არა უგვიანეს მიმდინარე წლის 1 ივნისისა აცნობებს შესაბამის საგადასახადო ორგანოს, გადასახადის გადამხდელს უფლება აქვს, შეამციროს ან საერთოდ არ გადაიხადოს მიმდინარე გადასახდელის თანხა. 

მაგალითი: 

საწარმომ რეგისტრაცია გაიარა 2018 წლის 22 თებერვალს. აღნიშნული პერიოდისთვის მისი დასაბეგრი ქონების ღირებულება შეადგენს 100000 ლარს, ხოლო საანგარიშო წლის ბოლოსთვის _ 110000 ლარს. შესაბამისად, ქონების საშუალო წლიური საბალანსო ღირებულება (სვ. 6) შეადგენს 105000 ლარს ((100000 ლარი + 110000 ლარი): 2), ხოლო ქონების წლიური გადასახადის თანხა (სვ.11) – 1050 ლარს. საწარმოს/ ორგანიზაციის არსებობის პერიოდის მიხედვით (10 თვე, სვ.14), 2018 წლის ქონების გადასახადის თანხა (სვ.15) შეადგენს 875 ლარს (1050: 12 X 10). 

ამ მაგალითის პირობებში, საწარმოს 2019 წლის საანგარიშო პერიოდის მიხედვით მიმდინარე გადასახდელის სახით დაერიცხება 1050 ლარი~.

დაკორექტირდა # V-01 დანართის „ნაწილი III“:

- 21 მაისს მიღებული #118 ბრძანების თანახმად, ცვლილება შევიდა „გადასახადების ადმინისტრირების შესახებ“ ინსტრუქციაში, კერძოდ კი აქციზის დეკლარაციის მუხლს დაემატა შემდეგი პუნქტები: 

„3. საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიიდან აქციზური მარკით ნიშანდებას დაქვემდებარებულ შემოსატან აქციზურ საქონელზე აქციზური მარკების შეძენის შესახებ სპეციალური საწარმოს სტატუსის მქონე პირის მიერ საგადასახადო ორგანოში წარდგენილი განაცხადის (მოთხოვნის) საფუძველზე ამ ინსტრუქციის დანართი #IV-041-ის შესაბამისად შედგენილი აქტი „აქციზური მარკების მიღება-ჩაბარებისა და გამოანგარიშებული აქციზის ოდენობის თანხის გადახდის შესახებ“ ითვლება სპეციალური საწარმოს სტატუსის მქონე პირის მიერ, აქტის შედგენის თარიღით, აქციზის დეკლარირებად. 

4. იმ შემთხვევაში, თუ სპეციალური საწარმოს სტატუსის მქონე პირის მიერ საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიიდან აქციზური მარკით ნიშანდებას დაქვემდებარებულ შემოსატან აქციზურ საქონელზე აქციზური მარკების შეძენისას, აქციზის თანხის გადახდის დამადასტურებელი დოკუმენტის (საგადახდო დავალების) ნაცვლად, საგადასახადო ორგანოში წარდგენილი იქნება რეზიდენტი საბანკო დაწესებულების მიერ გაცემული აქციზის ოდენობის თანხის შესაბამისი საბანკო გარანტია, აქციზის საგადასახადო ვალდებულების განსაზღვრა მოხდება ამ ინსტრუქციის დანართი #IV-041-ის შესაბამისად „აქციზური მარკების მიღება-ჩაბარებისა და გამოანგარიშებული აქციზის ოდენობის თანხის გადახდის შესახებ“ აქტის შედგენის თარიღისათვის მოქმედი განაკვეთით. 

5. ამ ინსტრუქციის დანართი #IV-06 1-ის შესაბამისად შედგენილი „აქტი გამოუყენებელი აქციზური მარკების უკან დაბრუნებისა და დარიცხული აქციზის თანხის შემცირების შესახებ“ ითვლება სპეციალური საწარმოს სტატუსის მქონე პირის მიერ დეკლარირებული აქციზის თანხის დაზუსტებად და ამ პირის პირადი აღრიცხვის ბარათზე დარიცხული აქციზის თანხის შემცირების საფუძველია“. 

• არააქციზური საქონლის სავალდებულო მარკირების ვალდებულება ეკისრება სავალდებულო მარკირებას დაქვემდებარებული საქონლის მწარმოებელს/ იმპორტიორს, ასევე, სპეციალური საწარმოს სტატუსის მქონე პირს არააქციზური საქონლის საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიიდან საქართველოს სხვა ტერიტორიაზე შემოტანისას. 

• საქონლის სავალდებულო მარკირება უნდა განხორციელდეს ასევე სპეციალური საწამოს სტატუსის მქონე პირის მიერ საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიიდან საქართველოს სხვა ტერიტორიაზე შემოტანილი საქონლის საცალო სარეალიზაციო ქსელში მიწოდების მომენტამდე. 

• დაკორექტირდა მე-80 მუხლის მე-2 პუნქტი, სადაც აქციზური მარკების გაცემა ხორციელდება მეწარმე სუბიექტზე მათივე განაცხადის საფუძველზე და გამოყოფილია სპეციალური საწარმოს სტატუსის მქონე პირი, რომელიც ცალკე პუნქტად დაემატა მოცემულ მუხლს და ამ პირისთვის აქციზური მარკების გაცემა მოხდება მარკების შეძენის შესახებ განაცხადის და აქციზის თანხის გადახდის დამადასტურებელი დოკუმენტის (საგადახდო დავალების) ან შესაბამისი საბანკო გარანტიის საფუძველზე. 

განაცხადს აქციზური მარკის შეძენაზე უნდა ერთვოდეს სპეციფიკაცია მოთხოვნილი აქციზური მარკების თაობაზე №IV-03 დანართის შესაბამისად და აქციზური მარკების ნომინალური ღირებულების გადახდის დამადასტურებელი საგადახდო დავალების ასლი, ხოლო სპეციალური საწარმოს სტატუსის მქონე პირის განაცხადის შემთხვევაში, ასევე _ აქციზის ოდენობის თანხის გადახდის დამადასტურებელი დოკუმენტი. გადამხდელის წარმომადგენლის მომართვის შემთხვევაში, განაცხადს ასევე უნდა დაერთოს წარმომადგენლობის დამადასტურებელი დოკუმენტი. 

სპეციალური საწარმოს სტატუსის მქონე პირი ან მისი წარმომადგენელი და შემოსავლების სამსახურის აქციზური მარკების გაცემაზე პასუხისმგებელი პირი 2 ეგზემპლარად ადგენენ აქტს აქციზური მარკების მიღება- ჩაბარებისა და აქციზის თანხის გადახდის შესახებ (დანართი #IV-041) დოკუმენტების საგადასახადო ორგანოში წარდგენიდან არაუგვიანეს 5 სამუშაო დღისა, ხოლო იმ შემთხვევაში, თუ ამოწურულია მოთხოვნილი სახის აქციზური მარკების მარაგი, აღნიშნული მარაგის შევსებიდან არაუგვიანეს 2 სამუშაო დღისა. 

სპეციალური საწარმოს სტატუსის მქონე პირის მიერ აქციზური მარკების უკან დაბრუნების შემთხვევაში, მოცემული პირი ან მისი წარმომადგენელი და შემოსავლების სამსახურის აქციზური მარკების გაცემაზე პასუხისმგებელი პირი ადგენენ აქტს „გამოუყენებელი აქციზური მარკების უკან დაბრუნებისა და დარიცხული აქციზის თანხის შემცირების შესახებ“ (დანართი #IV-061), რომლის საფუძველზე ხდება აქციზური მარკების დაბრუნება და მათი შეძენისას დარიცხული აქციზის თანხის შემცირება“. 

• Øშერჩეული პირის მიერ სპეციალური საწარმოს სტატუსის მქონე პირზე აქციზური საქონლის სავალდებულო ნიშანდების განსახორციელებლად მატერიალური ფორმის მარკები არ გაიცემა. 

• Øსპეციალური საწარმოს სტატუსის მქონე პირის მიერ არამატერიალური ფორმით აქციზური საქონლის სავალდებულო ნიშანდება/არააქციზური საქონლის სავალდებულო მარკირება არ ხორციელდება. 

ფინანსთა მინისტრის ბრძანება #994 

- ფინანსთა მინისტრის მიერ მიღებული 5 მაისის #110 ბრძანების საფუძველზე, რომელიც ამოქმედდა 21 მაისს, ცვლილება შევიდა მიმდინარე კონტროლის პროცედურების ჩატარების, სასაქონლო-მატერიალურ ფასეულობათა ჩამოწერის, აღიარებული საგადასახადო დავალიანების დაფარვის, საგადასახადო დავალიანების გადახდევინების უზრუნველყოფის ღონისძიებების განხორციელების, სამართალდარღვევათა საქმისწარმოების წესში. 

კერძოდ, ქონებაზე ყადაღის დადების საკითხთან მიმართებით ფიზიკური პირის მოთხოვნის შემთხვევაში, საბანკო ანგარიშზე დადებული ყადაღა გავრცელდება, მის საბანკო ანგარიშზე არსებული თანხიდან, თვეში მხოლოდ 300 ლარის ოდენობის ზემოთ არსებულ ფულად სახსრებზე. ასევე საინკასო დავალება გავრცელდება ფიზიკური პირის საბანკო ანგარიშზე არსებული თანხიდან, თვეში მხოლოდ 300 ლარის ოდენობის ზემოთ არსებულ თანხებზე. 

- ასევე 5 მაისს მიღებული და 21 მაისს ამოქმედებული #109 ბრძანების თანახმად კი დროებით ამოუღებად დავალიანებად მიჩნევის თაობაზე საგადასახადო ორგანოს უფროსის ან მოადგილის ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოცემა დასაშვებია, თუ საგადასახადო ორგანოს მიერ განხორციელებულია საგადასახადო კოდექსის 238-ე მუხლის პირველი ნაწილის `ა-ე~ ქვეპუნქტებით გათვალისწინებული საგადასახადო დავალიანების გადახდევინების უზრუნველყოფის ღონისძიებები, რომლებიც შემდეგია: 

ა) საგადასახადო გირავნობა/ი პოთეკა. 

ბ) მესამე პირზე გადახდევინების მიქცევა. 

გ) ქონებაზე ყადაღის დადება. 

დ) ყადაღადადებული ქონების რეალიზაცია. 

ე) საბანკო ანგარიშზე საინკასო დავალების წარდგენა. 

პირის ფინანსური მდგომარეობის ანგარიშგების ძირითადი საშუალებების მუხლის შემადგენლობაში ასახული საიჯარო აქტივის გამოყენების უფლება ქონების გადასახადით დაბეგვრის ობიექტად არ განიხილება 

- 5 მაისს ფინანსთა სამინისტრომ გამოსცა საჯარო გადაწყვეტილება #107 საიჯარო აქტივის გამოყენების უფლების ქონების გადასახადით დაბეგვრასთან დაკავშირებით. 

განიმარტა საკითხი - განიხილება თუ არა პირის ფინანსური მდგომარეობის ანგარიშგების ძირითადი საშუალებების მუხლის შემადგენლობაში ასახული საიჯარო აქტივის გამოყენების უფლება ქონების გადასახადით დაბეგვრის ობიექტად. დასაბუთდა და განხილულ იქნა სამართლებრივი საფუძვლები, შედეგად კი მიღებულ იქნა გადაწყვეტილება, რომლის თანახმადაც საიჯარო ხელშეკრულების საფუძველზე მიღებული აქტივის გამოყენების უფლება, რომელიც გადასახადის გადამხდელის (მოიჯარის) მიერ ბუღალტრული აღრიცხვისა და ფინანსური ანგარიშგების სტანდარტების მოთხოვნათა შესაბამისად აღრიცხულია ფინანსური ანგარიშგების ძირითადი საშუალებების მუხლის შემადგენლობაში, ამ გადასახადის გადამხდელისთვის (მოიჯარისთვის) არ წარმოადგენს ქონების გადასახადით დაბეგვრის ობიექტს. 

მოცემული გადაწყვეტილება მიღებულ იქნა შემდეგ საკვანძო მომენტებზე დაყრდნობით: 

ფასს 16-ის 47-ე პუნქტი ითვალისწინებს, რომ მოიჯარის მიერ აქტივების გამოყენების უფლებები შესაძლოა ასახული იყოს როგორც ფინანსური მდგომარეობის ანგარიშგებაში, ასევე განმარტებით შენიშვნებში, სხვა აქტივებისგან განცალკევებით. ამასთანავე, თუ მოიჯარემ აქტივების გამოყენების უფლებები ფინანსური მდგომარეობის ანგარიშგებაში არ ასახა სხვა აქტივებისგან განცალკევებით, აღნიშნული უფლებები უნდა ჩართოს ანგარიშგების იმ მუხლში, რომლის შემადგენლობაშიც აისახებოდა საიჯარო აქტივი მის საკუთრებაში რომ ყოფილიყო. აღნიშნულიდან გამომდინარე, შესაძლებელია პირის საიჯარო ხელშეკრულების საფუძველზე მიღებული მატერიალური აქტივის (მაგალითად, შენობა-ნაგებობის) გამოყენების უფლება აღრიცხული ჰქონდეს ფინანსური ანგარიშგების ძირითადი საშუალებების მუხლის შემადგენლობაში. 

სსკ-ის მე-8 მუხლის მე-2 ნაწილის შესაბამისად, არამატერიალური აქტივი წარმოადგენს ფიზიკური ფორმის არმქონე, იდენტიფიცირებად არაფულად აქტივს, რომელსაც პირი იყენებს საქონლის წარმოების, საქონლის მიწოდების/ მომსახურების გაწევის, სხვისთვის იჯარით გადაცემის ან ადმინისტრაციული მიზნებისათვის. არამატერიალურ აქტივს მიეკუთვნება: საავტორო უფლება, პატენტი, სავაჭრო ნიშანი, გუდვილი, კომპიუტერული პროგრამა, ლიცენზია, იჯარის უფლება, ფრანჩიზი, საბადოს დამუშავების უფლება, იმპორტისა და ექსპორტის სპეციალური უფლებები და სხვა ამგვარი არამატერიალური აქტივები. 

საგადასახადო კოდექსის მე-8 მუხლის 31-ე ნაწილისა და ბასს 16-ის მე-6 პუნქტის შესაბამისად, ძირითადი საშუალება განმარტებულია როგორც მატერიალური აქტივი. 

როგორც საქართველოს საგადასახადო კოდექსის, ასევე ბუღალტრული აღრიცხვისა და ფინანსური ანგარიშგების სტანდარტების მიხედვით, აქტივის გამოყენების უფლება არ წარმოადგენს მატერიალურ აქტივს და, შესაბამისად, სსკ-ის 201-ე მუხლის პირველი ნაწილის მიზნისთვის, არ უნდა იქნას განხილული ძირითად საშუალებად. მხოლოდ ის ფაქტი, რომ გადასახადის გადამხდელს ამგვარი აქტივები, ბუღალტრული აღრიცხვისა და ფინანსური ანგარიშგების სტანდარტების მოთხოვნების შესაბამისად, ფინანსური მდგომარეობის ანგარიშგებაში აღრიცხული აქვს ძირითადი საშუალებების ჯგუფში, ამ გადამხდელისათვის არ წარმოშობს ქონების გადასახადით დაბეგვრის ობიექტს. 

ჯარიმები ტყის ტერიტორიის საზღვრებში სხვადასხვა დარღვევისთვის 

- 22 მაისს მიღებულ იქნა N#5961-სს კანონი ადმინისტრაციულ სამართალდარღვევათა კოდექსში ცვლილების შეტანის შესახებ, რომელიც საქართველოს ტყის ტერიტორიის ან დაცული ტერიტორიის საზღვრებში სხვადასხვა დარღვევებს და შესაბამის რეაგირების წესებს ასახავს და რომელიც ამოქმედდება 2021 წლის 1 იანვრიდან. 

– საქართველოს ტყის ტერიტორიის თვითნებური დაკავება დაჯარიმდება 200 ლარის ოდენობით. 

– საანგარიშო ტყეკაფის დადგენის, ტყეკაფის გამოყოფის, ხეტყის ზეზეურად გაცემის, ჭრის წესების დარღვევა გამოიწვევს დაჯარიმებას 120 ლარის ოდენობით. 

– ეროვნული პარკის ტრადიციული გამოყენების ზონის, აღკვეთილის, მრავალმხრივი გამოყენების ტერიტორიაზე სპეციალურად გამოყოფილი ზონის, დაცული ლანდშაფტის, ბიოსფერული რეზერვატის ტრადიციულ-კულტურული ლანდშაფტის ზონის ტერიტორიის ტყეში ტყეკაფის გამოყოფის, გამოყენებისა და ტყითსარგებლობის კანონმდებლობით დადგენილი წესების დარღვევა გამოიწვევს 200-დან 300 ლარამდე ჯარიმას. 

– სახელმწიფო ტყის მიწაზე ხე-ბუჩქნარისა და ტყის კულტურების მოსპობა ან დაზიანება, ტყის სანერგესა და პლანტაციაში ნათესების ან ნერგების მოსპობა ან დაზიანება, რამაც შეიძლება მათი ზრდის შეწყვეტა გამოიწვიოს, დაჯარიმდება 500 ლარის ოდენობით, სამართალდარღვევის იარაღის კონფისკაციით ან უამისოდ და სამართალდარღვევის საგნის კონფისკაციით. 

– პლანტაციური მეურნეობის მოწყობის, მერქნიანი მცენარეების პროდუქტებისა და ხის მეორეხარისხოვანი მასალების დამზადების, სახელმწიფო ტყის არამერქნული რესურსებით სარგებლობის, სახელმწიფო ტყითა და სახელმწიფო ტყის სატყეო, სპეციალური დანიშნულების, განსაკუთრებული დანიშნულებისა და გამოუყენებელი მიწებით სასოფლო-სამეურნეო მიზნით სარგებლობის, სახელმწიფო ტყით სპეციალური სარგებლობის, სახელმწიფო ტყის ტერიტორიაზე სამეცნიერო-კვლევითი და სასწავლო ღონისძიებების განხორციელების, სახელმწიფო ტყით საკურორტო, რეკრეაციული, სპორტული და სხვა კულტურულ-გამაჯანსაღებელი მიზნებით სარგებლობის, სახელმწიფო ტყით სამონადირეო მეურნეობის მოწყობის მიზნით სარგებლობის კანონმდებლობით დადგენილი წესებისა და მოთხოვნების დარღვევა დაჯარიმდება 50- დან 150-მდე ლარით. 

– სახელმწიფო ტყის ტერიტორიაზე ხე-ტყის დამზადება საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებული შესაბამისი დოკუმენტების გარეშე ან სამონადირეო მეურნეობის მოწყობა სათანადო ლიცენზიის გარეშე _ 1000 ლარის ოდენობით, სამართალდარღვევის საგნის კონფისკაციით, სამართალდარღვევის იარაღის კონფისკაციით ან უამისოდ. 

– სახელმწიფო ტყის მიჩენილი უბნის არამიზნობრივი გამოყენება გამოიწვევს დაჯარიმებას 100-დან 200-ლარამდე. 

– საქართველოს ტყის დანაგვიანება და დაზიანება რადიოაქტიური, ბაქტერიოლოგიური, ქიმიური ან სხვა მავნე ნივთიერებებით, რადიოაქტიური ნარჩენებით, სამრეწველო, საყოფაცხოვრებო ან სხვაგვარი ჩამდინარე წყლებით, მავნე ნივთიერებათა გამონაფრქვევებით, რამაც ტყის გახმობა ან დაავადება გამოიწვია, – გამოიწვევს დაჯარიმებას 1000 ლარის ოდენობით. 

– საქართველოს კანონმდებლობით განსაზღვრულ განსაკუთრებული რეგულირების ტერიტორიაზე ან დაცული ტერიტორიის მრავალმხრივი გამოყენების ტერიტორიაზე (გარდა სახელმწიფო ტყის მიწისა) მწვანე ნარგავის/ნარგავების თვითნებური მოჭრა ან/და გადაბელვა _ გამოიწვევს დაჯარიმებას 1000 ლარის ოდენობით, სამართალდარღვევის საგნისა და სამართალდარღვევის იარაღის კონფისკაციით. 

ასევე კანონის ფარგლებში დადგენილია მცირე ოდენობის ჯარიმები, რომლებიც წესდება პირის მიერ სახელმწიფო ტყის სხვადასხვა სახის დაზიანების შემთხვევაში. 

საფინანსო სფეროში შეტანილი ცვლილებები 

- ეროვნული ბანკის პრეზიდენტის მიერ პირველ მაისს მიღებული #100/04 ბრძანების საფუძველზე 2021 წლის პირველი იანვრიდან ძალადაკარგულად გამოცხადდება „კომერციულ ბანკებში კრედიტების კონცენტრაციისა და მსხვილი რისკების შესახებ დებულების დამტკიცების თაობაზე“ ეროვნული ბანკის პრეზიდენტის 2014 წლის 17 ივნისის #49/04 ბრძანება, რომელიც 2020 წლის პირველი ივნისიდან უნდა ყოფილიყო ძალადაკარგული. 

ამავე ბრძანების მიხედვით: 

„ბანკის რისკის პოზიცია კომერციული ბანკის მიმართ, ან ურთიერთდაკავშირებულ მსესხებელთა ჯგუფის მიმართ, როდესაც ურთიერთდაკავშირებულ მსესხებელთა ჯგუფი მოიცავს ერთ ან მეტ კომერციულ ბანკს, საკრედიტო რისკის მიტიგაციის ეფექტის გათვალისწინებით, არ უნდა აღემატებოდეს გამსესხებელი ბანკის პირველადი კაპიტალის 25%-სა და 200 მილიონ ლარს შორის უდიდესს. იმ შემთხვევაში, თუ გამსესხებელი ბანკის პირველადი კაპიტალის 25% უფრო ნაკლებია, ვიდრე 200 მილიონი ლარი, მაშინ გამსესხებელმა ბანკმა, ეროვნულ ბანკთან შეთანხმებით, უნდა დაიწესოს გონივრული შიდა ლიმიტი, რომელიც არ უნდა აღემატებოდეს გამსესხებელი ბანკის პირველადი კაპიტალის 50%-ს. ასეთ შემთხვევაში კომერციული ბანკის ან ურთიერთდაკავშირებული ჯგუფის მიმართ რისკის პოზიციის მოცულობა არ უნდა აჭარბებდეს 200 მილიონ ლარსა და აღნიშნულ შიდა ლიმიტს შორის უმცირესს. ამასთან, რისკის პოზიციების ღირებულება მოცემული ურთიერთდაკავშირებული ჯგუფის მიმართ, გარდა მასში შემავალი კომერციული ბანკის/ბანკებისა, არ უნდა აღემატებოდეს გამსესხებელი ბანკის პირველადი კაპიტალის 25%-ს. ამასთან, ბანკის რისკის პოზიციის ღირებულება, საკრედიტო რისკის მიტიგაციის ეფექტის გათვალისწინების გარეშე, გარდა ამავე ბანკში სადეპოზიტო (საანაბრო) ანგარიშზე განთავსებული ფულადი სახსრებით, ფულთან გათანაბრებული ინსტრუმენტებითა და ფასიანი ქაღალდებით უზრუნველყოფისა, კომერციული ბანკის ან ურთიერთდაკავშირებულ მსესხებელთა ჯგუფის მიმართ, არ უნდა აღემატებოდეს გამსესხებელი ბანკის პირველადი კაპიტალის 50%-ს; 

იმ შემთხვევაში, თუ ბანკს რისკის პოზიცია გააჩნია არარეზიდენტი კომერციული ბანკის მიმართ ან როდესაც ურთიერთდაკავშირებული მსესხებელთა ჯგუფი მოიცავს არარეზიდენტ კომერციულ ბანკს, რომელსაც, ბაზელ III-ის დებულების მიხედვით, აღიარებული საკრედიტო შეფასების გარე ინსტიტუტის მიერ არ აქვს მინიჭებული საინვესტიციო რეიტინგი, მაშინ ასეთი არარეზიდენტი კომერციული ბანკის მიმართ ან ურთიერთდაკავშირებული მსესხებელთა ჯგუფის მიმართ რისკის პოზიცია, საკრედიტო რისკის მიტიგაციის ეფექტის გათვალისწინებით, არ უნდა აღემატებოდეს გამსესხებელი ბანკის პირველადი კაპიტალის 25%-ს. ამასთან, ბანკის რისკის პოზიციის ღირებულება, საკრედიტო რისკის მიტიგაციის ეფექტის გათვალისწინების გარეშე, გარდა ამავე ბანკში სადეპოზიტო (საანაბრო) ანგარიშზე განთავსებული ფულადი სახსრებით, ფულთან გათანაბრებული ინსტრუმენტებითა და ფასიანი ქაღალდებით უზრუნველყოფისა, არ უნდა აღემატებოდეს ბანკის პირველადი კაპიტალის 50%-ს“. 

კომერციულ ბანკს ეკრძალება მიკროსაფინანსო ორგანიზაციის, სესხის გამცემი სუბიექტისა და არასაბანკო სადეპოზიტო დაწესებულება – საკრედიტო კავშირისთვის გაცემული სესხის უზრუნველყოფის საგნად გამოიყენოს ქონება, რომელიც ამ მიკროსაფინანსო ორგანიზაციის, სესხის გამცემი სუბიექტისა და არასაბანკო სადეპოზიტო დაწესებულება – საკრედიტო კავშირის მიერ მიღებულია გაცემული სესხის უზრუნველსაყოფად. 

ბანკს ეკისრება ვალდებულება 2021 წლის პირველ იანვრამდე შექმნილი რისკის პოზიციები, რომელიც არღვევს ამ დებულებით განსაზღვრულ მოთხოვნებს, ლიმიტებთან და შეზღუდვებთან შესაბამისობაში მოიყვანოს არაუგვიანეს 2021 წლის პირველი ივნისისა. 2021 წლის 31 იანვრამდე კი ეროვნულ ბანკს შესათანხმებლად უნდა წარუდგინოს ლიმიტებთან და შეზღუდვებთან დაკავშირებით შესაბამისობაში მოსასვლელი სამოქმედო გეგმა და 2021 წლის პირველ ივნისამდე პერიოდში იმოქმედოს ამ სამოქმედო გეგმის შესაბამისად. 

- 25 მაისს #110/04 ბრძანებით დამტკიცდა ეროვნული ბანკის მიერ რეგულირების ლაბორატორიის ჩარჩოს შექმნისა და მისი გამოყენების შესახებ დებულება. 

რეგულირების ლაბორატორიის გამოყენების მიზანია სწრაფად განვითარებადი ფინანსური ტექნოლოგიების პირობებში შექმნილი ინოვაციური ფინანსური მომსახურების თუ პროდუქტების ბაზარზე გამოცდა, მათი განვითარებისა და ნაკლები დანახარჯებით ბაზარზე წვდომის ხელშეწყობა, ამასთან, ეროვნული ბანკის საზედამხედველო უფლებამოსილების ფარგლებში ახალი მარეგულირებელი მოთხოვნების ან არსებული მოთხოვნების ცვლილების საჭიროების გამოკვეთა, რომელიც შესაძლოა აუცილებელი იყოს ინოვაციური ფინანსური მომსახურებისა თუ პროდუქტების გამოყენებისთვის. 

დებულებით განსაზღვრული რეგულირების ლაბორატორიის გამოყენება შეუძლიათ ეროვნული ბანკის ზედამხედველობას დაქვემდებარებულ სუბიექტებს, რომელებსაც სურთ საფინანსო სექტორში ინოვაციური ფინანსური მომსახურების და პროდუქტის შეთავაზება, თუმცა აღნიშნული ეწინააღმდეგება ეროვნული ბანკის არსებულ მოთხოვნებს და საჭიროებს თანხმობას. 

დებულებით განსაზღვრული რეგულირების ლაბორატორიის გამოყენება შეუძლიათ ეროვნული ბანკის ზედამხედველობას დაქვემდებარებულ სუბიექტებს, რომელებსაც სურთ საფინანსო სექტორში ინოვაციური ფინანსური მომსახურების და პროდუქტის შეთავაზება, თუმცა აღნიშნული ეწინააღმდეგება ეროვნული ბანკის არსებულ მოთხოვნებს და საჭიროებს თანხმობას. 

დებულებაში განხილულია რეგულირების ლაბორატორიაში მონაწილეობის კრიტერიუმები, ეროვნული ბანკისათვის მიმართვა რეგულირების ლაბორატორიის გამოსაყენებლად და წარმოსადგენი ინფორმაცია, რეგულირების ლაბორატორიაში მონაწილეობის ეტაპები, იდეის ტესტირება და რეალურ გარემოში გამოყენების ტესტირება და რეგულირების ლაბორატორიიდან გამოსვლა. 

- 25 მაისის #109/04 ბრძანებით „ზოგიერთი პირის მიერ რეგისტრაციის/ლიცენზიის/ნებართვის მისაღებად, აგრეთვე ავტორიზაციის/აღიარების მისანიჭებლად ეროვნულ ბანკში წარსადგენი განცხადებისა და შესაბამისი დოკუმენტების შემოტანის დროებით შეჩერების შესახებ“ ბანკის პრეზიდენტის 2020 წლის 23 მარტის #51/04 ბრძანებაში ცვლილება შევიდა, რომლის თანახმად: 

– საგადახდო მომსახურების პროვაიდერად და სისტემის ოპერატორად რეგისტრაციისათვის, ეროვნულ ბანკში პირის მიერ წარსადგენი განცხადებისა და შესაბამისი დოკუმენტების შეტანა; 

– საფონდო ბირჟად, ცენტრალურ დეპოზიტარად, საბროკერო კომპანიად და ფასიანი ქაღალდების რეგისტრატორად ლიცენზირებისათვის საქართველოს ეროვნულ ბანკში პირის მიერ წარსადგენი განცხადებისა და შესაბამისი დოკუმენტების შეტანა; 

– სპეციალიზებულ დეპოზიტარად ავტორიზაციის/ აღიარების მისანიჭებლად საქართველოს ეროვნულ ბანკში ფინანსური ინსტიტუტის მიერ წარსადგენი განცხადებისა და შესაბამისი დოკუმენტების შეტანა _ არა ორი თვის ვადით, არამედ ოთხი თვის ვადით (23 ივლისამდე) შეჩერდება. 

ასევე 4 თვის ვადით შეჩერდება არასაბანკო სადეპოზიტო დაწესებულების – საკრედიტო კავშირის ლიცენზირებისათვის, ასევე, მიკროსაფინანსო ორგანიზაციად, სესხის გამცემ სუბიექტად, ვალუტის გადამცვლელ პუნქტად რეგისტრაციისათვის, ასევე, სესხის გამცემი სუბიექტის ფილიალისთვის და ვალუტის გადამცვლელი პუნქტის ფილიალისათვის საქმიანობის ნებართვის მისაღებად, საქართველოს ეროვნულ ბანკში პირის მიერ წარსადგენი განცხადებისა და შესაბამისი დოკუმენტების შეტანა. 

- 29 მაისის #112/04 ბრძანების თანახმად ვალუტის გადამცვლელმა პუნქტმა „ვალუტის გადამცვლელი პუნქტების რეგისტრაციისა და რეგულირების წესის დამტკიცების შესახებ“ ეროვნული ბანკის პრეზიდენტის 2018 წლის 28 თებერვლის #37/04 ბრძანებით გათვალისწინებული 2020 წლის პირველი კვარტალის ანგარიშგება უნდა წარადგინოს 2020 წლის მეორე კვარტალის ანგარიშგებასთან ერთად. 

სხვა ცვლილებები 

- 5 მაისს ფინანსთა მინისტრის #108 ბრძანების საფუძველზე დამტკიცდა საბიუჯეტო ორგანიზაციების მიერ საჯარო სექტორის ბუღალტრული აღრიცხვის საერთაშორისო სტანდარტების (სსბასს-ების) საფუძველზე ფინანსური აღრიცხვა-ანგარიშგების წარმოების შესახებ“ ინსტრუქცია, რომლითაც იხელმძღვანელებენ ცენტრალური ხელისუფლების საბიუჯეტო ორგანიზაციები. ბრძანების მოქმედება ვრცელდება 2020 წლის პირველი იანვრიდან წარმოშობილ სამართლებრივ ურთიერთობებზე. 

- 21 მაისს ფინანსთა მინისტრის მიერ მიღებული იქნა #116 ბრძანება, რომლის საფუძველზეც ცვლილება შევიდა `ორმაგი დაბეგვრის თავიდან აცილების შესახებ საერთაშორისო შეთანხმებით განსაზღვრული საგადასახადო შეღავათით სარგებლობისა და არარეზიდენტისათვის საქართველოში გადახდილი გადასახადის დაბრუნების წესში~. ახალი ბრძანება ამოქმედდა 22 მაისს და მისი მოქმედება ვრცელდება ბრძანების ამოქმედებამდე დაუსრულებელ ადმინისტრაციულ საქმეთა წარმოებაზე. კერძოდ: 

არარეზიდენტის ან მისი უფლებამოსილი წარმომადგენელის და საგადასახადო აგენტის მიერ აღწერილი უნდა იყოს გადასახადის საქართველოში დაკავების მიზეზი და საფუძველი; 

შემოსავლის მიმღებმა არარეზიდენტმა ფორმის მე-11 გრაფაში უნდა დაადასტუროს, რომ იგი არის შემოსავლის მიმღები/ბენეფიციური მფლობელი. ასევე, არარეზიდენტს მოეთხოვება წარადგინოს ინფორმაცია მხოლოდ შემოსავლის ბენეფიციური მფლობელის შესახებ. 

აიხილეთ ასევე: 

– 22.05.2020-ის პარლამენტის კანონი, „ბუნებრივი რესურსებით სარგებლობისათვის მოსაკრებლების შესახებ“ საქართველოს კანონში ცვლილების შეტანის თაობაზე. 

– 01.05.2020-ის ფინანსთა მინისტრის №103 ბრძანება, „საქართველოს საბაჟო ტერიტორიაზე საქონლის გადაადგილებისა და გაფორმების შესახებ ინსტრუქციების დამტკიცების თაობაზე“ საქართველოს ფინანსთა მინისტრის 2019 წლის 29 აგვისტოს №257 ბრძანებაში ცვლილების შეტანის შესახებ. 

– 15.05.2020-ის ბუღალტრული აღრიცხვის, ანგარიშგებისა და აუდიტის ზედამხედველობის სამსახურის უფროსის #ნ-7 ბრძანება, „ანგარიშგების ვებგვერდზე მომხმარებელთა რეგისტრაციის, სუბიექტების მიერ ანგარიშგების წარდგენისა და წარდგენილი ინფორმაციის გასაჯაროების წესის დამტკიცების თაობაზე“ ბუღალტრული აღრიცხვის, ანგარიშგებისა და აუდიტის ზედამხედველობის სამსახურის უფროსის 2019 წლის 21 მაისის #ნ-6 ბრძანებაში ცვლილების შეტანის შესახებ. 

– 29.05.2020-ის მთავრობის #338 დადგენილება, „საქართველოს პრემიერ-მინისტრის ხელმძღვანელობით საქართველოს მთავრობის ეკონომიკური გუნდის მიერ მცირე, საშუალო და საოჯახო სასტუმრო ინდუსტრიის ხელშეწყობისათვის შემუშავებული მხარდამჭერი ღონისძიებების შესახებ“ საქართველოს მთავრობის 2020 წლის 19 მარტის #177 დადგენილებაში ცვლილების შეტანის თაობაზე. 

– 18.05.2020-ის მთავრობის #312 დადგენილება, სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწის ნაკვეთების მესაკუთრეთა ხელშეწყობის სახელმწიფო პროგრამის დამტკიცების შესახებ. 

სხვა სიახლეების გასაცნობად, ისარგებლეთ განახლებადი საკანონმდებლო-საკონსულტაციო ბაზით "ააფ-ინფო კონსულტანტი" (579-29-31-31). 

მარიამ აფრასიძე