#3(36), 2013

მინი-დოსიე

ლევან ლაზარაშვილი დაიბადა 1966 წელს, ქ. ბორჯომში.

განათლება

1988 წელს წარჩინებით დაამთავრა საქართველოს პოლიტექნიკური ინსტიტუტი, სპეციალობით „ელექტრონული სამედიცინო აპარატურა“.

1989-1992 წლებში სწავლობდა სამედიცინო ხელსაწყოთმშენებლობის საკავშირო სამეცნიერო-კვლევით ინსტიტუტში (ქ. მოსკოვი), სადაც დაიცვა დისერტაცია და მიენიჭა ტექნიკურ მეცნიერებათა კანდიდატის სამეცნიერო ხარისხი.

2003 წელს დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის იურიდიული ფაკულტეტი.


სამუშაო გამოცდილება

1989 წლიდან მუშაობდა ჯანმრთელობის დაცვის სამინისტროს ინფორმატიკისა და ჯანდაცვის კომპლექსური ავტომატიზაციის ს/კ ინსტიტუტში უმცროსი მეცნიერ-თანამშრომლის, მეცნიერ-თანამშრომლის და უფროსი მეცნიერ-თანამშრომლის თანამდებობებზე.

1994-2003 მუშაობდა შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროში სამედიცინო ტექნიკის და ტექნოლოგიების დეპარტამენტის თავმჯდომარის მოადგილის, ამავე დეპარტამენტის თავმჯდომარის, ტექნიკისა და ტექნოლოგიების დეპარტამენტის უფროსის თანამდებობებზე.

1993 წლიდან დღემდე ეწევა პედაგოგიურ საქმიანობას საქართველოს ტექნიკურ უნივერსიტეტში, არის სრული პროფესორი.

1997 წელს მიენიჭა დოცენტის სამეცნიერო წოდება.

2004 წლიდან მუშაობს შპს `ივერმედში~ (სამედიცინო ტექნიკის რეალიზაცია და სერვისი), გენერალური მენეჯერის თანამდებობაზე.

უცხო ენები: ინგლისური და რუსული.

ჰყავს მეუღლე ეკა კომახიძე, შვილები თენგიზი და მარიამი და შვილიშვილი ეკა.

- ბატონო ლევან, რამ გადაგაწყვეტინათ პროფესიის არჩევანი?

- სკოლა რომ დავამთავრე, პოლიტექნიკურ ინსტიტუტში იმ წელს პირველად გაიხსნა სამედიცინო აპარატურის სპეციალობა და ზუსტად მაშინ გადავწყვიტე მანდ ჩამებარებინა. მშობლები გეოლოგები გვყავს და ამ სპეციალობის გამოჩენამდე გეოლოგობა მინდოდა. 1988 წელს ინსტიტუტი წარჩინებით დავამთავრე და სწავლა მოსკოვში, სამედიცინო ხელსაწყოთმშენებლობის საკავშირო სამეცნიერო კვლევით  ინსტიტუტში განვაგრძე. იქვე დავიცავი დისერტაცია. სხვათა შორის, პირველი ვიყავი, ვინც ამ სპეციალობაში დისერტაცია დაიცვა. შემდეგ ჩამოვედი და გარკვეული პერიოდი ვმუშაობდი ერთ-ერთ სამეცნიერო- კვლევით ინსტიტუტში. 1994 წლიდან დავიწყე მუშაობა ჯანმრთელობის დაცვის სამინისტროში. იქ შეიქმნა სამედიცინო ტექნიკის დეპარტამენტი, სადაც 2003 წლის ჩათვლით ვიმუშავე.

- საკუთარი ბიზნესი როგორ დაიწყეთ?

- მოსკოვში, ასპირანტურაში სწავლის და შემდგომ პერიოდში მე და ჩემს ძმას გვქონდა იდეა ბიზნესი ჩამოგვეყალიბებინა სამედიცინო ტექნიკის, მედიკამენტების და ზოგადად, სამედიცინო მრეწველობის მიმართულებით. ერთ-ერთი პირველები ვიყავით საქართველოში 1992-1993 წლებში, როცა შევქმენით ძალიან მცირე საწარმო, რომელიც გარკვეული დასახელების წამლებს უშვებდა, ნახევარფაბრიკატები – აბები შემოგვქონდა ვაფასოვებდით. მერე გავანებეთ თავი ამ ბიზნესს: საკმაოდ გაგვიჭირდა რეალიზაცია. პარალელურად მეორე ფირმაც იყო, რომელიც სახარჯი მასალის შემოტანით იყო დაკავებული: რენტგენის ფირები, შპრიცები, რაც მაშინ დეფიციტი იყო.

1995 წლის 1 ნოემბერს  ჩვენი მეგობრების მხარდაჭერით ჩამოყალიბდა შპს „ივერმედი“, რომლის წარმატებული სვლის ერთ-ერთი წინაპირობა იყო ის გამოცდილება, რაც მანამდე დაგროვდა. იმ პერიოდის განმავლობაში, რაც „ივერმედი“ არსებობს, დამსახურებულად ვიკავებთ ლიდერის პოზიციას. 2003 წელს რომ დავამთავრე სახელმწიფო სამსახურში საქმიანობა, იმის შემდეგ მთლიანად „ივერმედში“ ვარ.

- „ივერმედის“ განვითარების გზაზე თქვენს ძმასთან ერთად მოდიხართ და ბიზნესის პრობლემებთანაც ერთად გიწევდათ გამკლავება.

- რასაკვირველია, თუმცა ჩემს ძმას თავისი საქმე ჰქონდა – პრაქტიკოსი ექიმია, სისხლძარღვთა ქირურგი, საკმაოდ კარგი. ისიც გარკვეული პერიოდი მოსკოვში იყო, ასპირანტურაში სწავლობდა. 90-იან წლებში დაიცვა დისერტაცია.

„ივერმედში“ მენეჯერულ საკითხებს უფრო მე ვწყვეტ. სამინისტროში მუშაობის პერიოდში კარგი გამოცდილება დამიგროვდა და გამოვიყენე. როცა სამინისტროში ვმუშაობდი, აქ სხვა მენეჯმენტი იყო, ასევე ჩვენი მეგობრები, ვისთან ერთადაც ის სხვა ფირმები გვქონდა, სანამ „ივერმედი“ დაფუძნდებოდა. ეს ხალხი დღესაც თავის ადგილზეა.

რაც შეეხება პრობლემებს, რომელიც ბიზნესს თან ახლავს, შეიძლება პერიოდებად დავყოთ: პირველი – იყო საწყისი პერიოდი, შევარდნაძის ხელისუფლების დროს. მაშინ ძალიან ცოტა რესურსები იყო გამოყოფილი სამედიცინო ტექნიკისთვის და ძირითადად, საავადმყოფოები ყიდულობდნენ მხოლოდ სახარჯ მასალებს, ერთჯერად შპრიცებს და ასე შემდეგ. მაშინ ყველა საავადმყოფო სახელმწიფოს საკუთრებაში იყო. არც ფინანსები ჰქონდათ და არც ტენდერები ცხადდებოდა. შესაბამისად, არც დამკვეთი იყო და არც გაყიდვები გვქონდა. ბრუნვა არ იზრდებოდა. რომ შევადაროთ, 2000 წელს ივერმედში თუ იყო 6 თანამშრომელი, დღეს არის 38 თანამშრომელი.

თუმცა, აღსანიშნავია, რომ იგივე შევარდნაძის პერიოდში ერთადერთი საავადმყოფო, რომელიც მაღალ დონეზე გაკეთდა, იყო აკად. ო. ღუდუშაურის სახელობის ეროვნული სამედიცინო ცენტრი, რომელიც დაფინანსდა მსოფლიო ბანკის სესხით და იაპონიის მთავრობის გრანტით. იმ პერიოდში მეტი არც გაკეთებულა, თუ არ ჩავთვლით ზოგიერთი, სტრატეგიულად მნიშვნელოვანი სამედიცინო დაწესებულების რეაბილიტაციას და თანამედროვე ტექნიკით აღჭურვას. აღნიშნულ პროექტებში „ივერმედი“ აქტიურად მონაწილეობდა.

- საავადმყოფოების კერძო სისტემაში გადასვლამ თქვენი ბიზნესის განვითარებას ბიძგი მისცა.

- რა თქმა უნდა. შესაბამისად, ფირმის არსებობაში მეორე ეტაპი იყო „ნაციონალური მოძრაობის“ მართველობის პერიოდი, როცა ჯანდაცვის ბიუჯეტი გაზარდეს და ინფრასტრუქტურულ პროექტებს, საავადმყოფოების რეაბილიტაციას სერიოზულად მიაქციეს ყურადღება. ასეთი პირველი პროექტი იყო ქუთაისში, აკად. ზ. ცხაკაიას სახელობის დასავლეთ საქართველოს ინტერვენციული მედიცინის ეროვნული ცენტრის გაკეთება.

შემდეგ, გასული 9 წლის განმავლობაში ბევრი კერძო თუ სახელმწიფო საავადმყოფო გაკეთდა. აღსანიშნავია, გორის სამხედრო ჰოსპიტალი, რომელიც საკმაოდ კარგად გაკეთდა 2007 წელს, ნ. ყიფშიძის სახ. საუნივერსიტეტო კლინიკა (რესპუბლიკური საავადმყოფო). მერე წამოვიდა საკმაოდ დიდი მოცულობის კერძო პროექტები, მაგალითად, შპს „კლინიკური მედიცინის სამეცნიერო კვლევითი ინსტიტუტი“ (თოდუას ცენტრი),  შპს „მედიკლაბჯორჯია“, შპს „მედინას“ სამედიცინო ცენტრი (ქ. ბათუმი), შპს „დავით ტატიშვილის სამედიცინო ცენტრი“ – ესეც ჩვენი აღჭურვილია. თითოეულში, რამდენიმე მილიონი დოლარი ან ევროს ღირებულების სამედიცინო ტექნიკა შევიტანეთ, რაც სერიოზული ბრუნვაა. ეს რაც შეეხება დიდ პროექტებს, თორემ მცირე პროექტებზე აღარაფერს ვამბობ. ასევე იყო საერთაშორისო პროექტებიც. მსოფლიო ბანკისა და გლობალ ფონდის პროექტები. მათ შორის, ერთ-ერთი დიდი პროექტი იყო 740 ერთეული სოფლის ამბულატორიის აპარატურის უნიფიცირებული ნაკრებით აღჭურვა, რომელიც 2008 წლის არჩევნებს მიუძღვნეს.

- ტენდერები იმართებოდა?

- ცხადია. საკმაოდ მძიმე ტენდერები იყო.

- მართალია, ტენდერებში გამარჯვებული თქვენ ხართ, მაგრამ მაინც გკითხავთ - მაშინდელი ტენდერები თუ მიგაჩნიათ სამართლიანად და გამჭვირვალედ ჩატარებული? წინა ხელისუფლების ოპონენტებისგან ისმოდა ხოლმე, რომ სახელმწიფო ტენდერებს მხოლოდ მაშინდელი ჩინოვნიკების ნაცნობ-მეგობრები იგებდნენ...

- ნამდვილად ვერ გამოვთქვამ პრეტენზიას მაშინდელი ტენდერების მიმართ. ტენდერები იყო ობიექტური, გამჭვირვალე და საკმაოდ პროფესიონალურად შეფასებული. ის აპარატურა, რაც იყო შეძენილი, ყიდულობდნენ პროფესიონალური შეფასებით და არა მარტო სიიაფის კრიტერიუმით.

- ჯანდაცვის სამინისტრო აფასებდა?

- კი, ძირითადად ჯანდაცვის სამინისტროს ექსპერტები, ხოლო საერთაშორისო პროექტების შემთხვევაში – უცხოელი ექსპერტები. დღეს, სამწუხაროდ არის ტენდენცია, რომ სახელმწიფო შესყიდვების მარეგულირებელი კანონმდებლობის ზოგიერთი ხარვეზის გამო შემსყიდველი იძულებულია მხოლოდ ფასის კრიტერიუმით მოახდინოს შესყიდვა, რაც საგრძნობლად აუარესებს საქონლის ხარისხს. ყიდულობენ მხოლოდ იაფს, რადგან ის იაფი აპარატურაც საკმაოდ აკმაყოფილებს იმ სპეციფიკას, რაც ტენდერშია მითითებული.

- როდიდან გახდა აპარატურის ყიდვის დროს ფასი მთავარი?

- კანონმდებლობა დაახლოებით 3-4 წლის წინ შეცვალეს. „შესყიდვების შესახებ“ კანონი და ელექტრონული ტენდერების თემა მხოლოდ ჩვენს სფეროს არ შეხებია, ტენდენცია შესაბამისად დაიწყო – აქცენტი გაკეთებულია არა ხარისხზე, არამედ ფასზე.

ბოლო წლებში, ბევრი განვითარებადი ქვეყნის კომპანიებმაც ისწავლეს სხვადასხვა სამედიცინო აპარატურის გაკეთება. ხარისხი არ არის დამაკმაყოფილებელი, მაგრამ ვიზუალურად და დოკუმენტურად ტენდერის ყველა პირობას აკმაყოფილებს. შესაბამისად, გამარტივდა ბიზნესის კეთება. თქვენ შეგიძლიათ დღესვე, 2 საათში გახსნათ ახალი ფირმა, რომელსაც ფაქტობრივად არანაირი საწესდებო კაპიტალი ან სხვა წინა პირობა არ სჭირდება, ასევე არ არის საჭირო ლიცენზია სამედიცინო ტექნიკის იმპორტსა თუ მომსახურების გაწევაზე. შემდგომ, შეგიძლიათ შეხვიდეთ ინტერნეტში და შესაბამისი ტენდერის მიხედვით მოძებნოთ რაიმე ისეთი პროდუქცია, რომელიც ძირითადი მახასიათებლებით აკმაყოფილებს ტენდერის პირობებს. დაუკავშირდეთ მწარმოებელ კომპანიას, შემოიტანოთ, გაყიდოთ და ერთი წლის მერე დაიხუროთ ქუდი და დახუროთ ფირმაც. 1-2 წლის მერე ვინ გაარემონტებს იმ აპარატურას თუ გაფუჭდა, ან თუ სათადარიგო ნაწილი დასჭირდა, ან სხვა სახარჯი მასალა – ამაზე არავითარი ნორმა და რეგულაცია არ არსებობს. შესაბამისად, თუ 2000 წელს ამ სფეროში სულ 4-5 ფირმა იყო, დღეს ამ ბიზნესით ალბათ 30-ზე მეტი ფირმაა დაკავებული.

- თქვენი კომპანიის განვითარების პარალელურად, კონკურენტები ვინ იყვნენ და როგორ იცვლებოდა კონკურენცია ბაზარზე?

- პირველი კერძო ფირმა, რომელიც შეიქმნა ამ მიმართულებით იყო „ივერმედი“. მაშინ არსებობდა ერთადერთი სახელმწიფო ორგანიზაცია მედტექნიკა, რომელიც მერე დაიშალა და გაუქმდა. ჩვენს მაგალითზე შეიქმნა შემდგომ ჩვენი ძირითადი კონკურენტი შპს „მოწინავე სამედიცინო ტექნოლოგიები და სერვისი“. დიდ მადლობას ვუხდი ამ ფირმას, ვინაიდან ეს კონკურენცია რომ არ ყოფილიყო, ვერცერთი ვერ განვვითარდებოდით.

ჩვენ ორნი, მაშინაც და დღესაც, შემიძლია ვთქვა, რომ რა ბაზრის წილიც გვიკავია, ვართ ლიდერები მთელ საქართველოში. შეგვიძლია ყველანაირი აპარატურის იმპორტი და მომსახურება. დანარჩენი ფირმები, რაც გაიხსნა იმ პერიოდიდან, რაღაც ნიშას ერგებიან. მარტო სამედიცინო აპარატურის ყიდვა-გაყიდვა არ არის ჩვენი ამოცანა. ჩვენი ამოცანაა ასევე ინსტალაცია, ტექნიკური მომსახურეობა, რისთვისაც ჩვენ 8 ინჟინერი გვყავს და წელიწადში ყველას ვამზადებთ, აპარატურის მწარმოებელ ფირმებში ვუშვებთ და ტრენინგებზე დადიან. ეს არის პერსონალის სწავლება, სემინარები, კონფერენციები და ასე შემდეგ. ჩვენ არამარტო ყიდვა-გაყიდვით ვართ დაკავებული, არამედ საგანმანათლებლო ფუნქციაც გვაკისრია. ვერ გაყიდი თანამედროვე ტექნოლოგიებს, თუ არ აუხსენი რა უპირატესობები აქვს ამ ტექნოლოგიებს სხვასთან შედარებით. ბაზარზე კონკურენციაც არსებობს, ეს არის ძალიან კარგი მექანიზმი განვითარებისთვის და ფხიზლად ყოფნისთვის, მაგრამ ჩვენ ჩვენი ნიშა გვიკავია.

- კონკურენცია ბაზარზე მძაფრია?

- კონკურენცია რეალიზაციის თვალსაზრისით მაღალია, თუმცა ხარისხის მხრივ არა. ჩვენი ფირმა 18 წლისაა და როგორც ვყიდდით ხარისხიან პროდუქციას პირველივე დღიდან, ისე ვყიდით ახლაც. ზოგ ტენდერებში არ ვიღებთ მონაწილეობას, რადგან მაშინ უნდა შევიტანოთ ძალიან დაბალი ხარისხის აპარატურა და წინასწარ ვიცით, რომ პრობლემა იქნება. ეს კი ჩვენს იმიჯს შელახავს. შეიძლება ერთი მხრივ, ვკარგავთ რაღაც შემოსავალს, თუმცა აღმოსავლეთ ევროპის ქვეყნების გამოცდილება, რომლებმაც იგივე პროცესები გაიარეს, აჩვენებს, რომ ადრე თუ გვიან ეს ყველაფერი დაიხვეწება და ჩვენი სამედიცინო კლინიკები პრიორიტეტს კვლავ ხარისხს მიანიჭებენ და არა ფასს. აპარატურის ხარისხი განაპირობებს სამედიცინო მომსახურების ხარისხს.

- რაც „ივერმედი“ ფუნქციონირებს, ამ პერიოდში ბევრი ფირმა შემოვიდა ბაზარზე და დაიხურა კიდეც?

- იყო კონკრეტული ტენდერისთვის შექმნილი ფირმებიც, იყო უცხოელი მწარმოებლების მიერ შექმნილი წარმომადგენლობები, რომლებმაც ვერ იმუშავეს და დაიხურნენ. დღესაც იქმნებიან და იხურებიან ფირმები, ალბათ, მომავალშიც ასე იქნება, მაგრამ გარკვეული პერიოდი.

ჯანდაცვის სისტემა ლიბერალიზაციის მიმართულებით წავიდა: ვისაც სურს, შეუძლია შექმნას სამედიცინო დაწესებულება ნებისმიერი ზომის და პროფილის, რომელიც გარკვეულ  სალიზენციო პირობებს უნდა აკმაყოფილებდეს, მაგრამ ეს პირობებიც ძალიან ლიბერალურია. ამას ეძახიან კახა ბენდუქიძის პროექტს, აბსოლუტურად ვეთანხმები მას ამ ხედვაში. საქართველოს არა აქვს საშუალება და არც თავი, რომ მართოს და დააფინანსოს ამდენი სამედიცინო დაწესებულებები. პრივატიზაციის პროცესში იყო ტაქტიკური ხარვეზები, მაგრამ, სტრატეგია სწორი იყო. ვინც ძლიერია, ბაზარზე ის დარჩება. სიძლიერე კლინიკების სიდიდით ან საწოლების რაოდენობით არ განისაზღვრება – ეს დამოკიდებულია ასევე პერსონალის პროფესიონალიზმზე და სხვა კრიტერიუმებზე. სუსტი კლინიკები ნელ-ნელა დაიხურება და როგორც ბიზნესების სხვა დარგებშია, ისე იქნება სამედიცინო სფეროშიც. იგივე მდგომარეობაა სამედიცინო ტექნიკის ფირმებთან მიმართებაშიც. ზოგადად კი, რაც მეტია კონკურენცია, უკეთესია მომხმარებლისთვის.

- როგორც თქვენ ბრძანეთ, დღეს სახელმწიფო მხოლოდ იაფი პროდუქციის შეძენით არის დაინტერესებული?

- არა, იქაც არიან პროფესიონალები და სურთ ხარისხიანი პროდუქციის შეძენა, მაგრამ სახელმწიფო შესყიდვების კანონი ზღუდავს. ტენდერში არ შეიძლება მიუთითო, რომ მე მინდა მაინცდამაინც ამ მწარმოებლის ესა და ეს აპარატი. უნდა მიუთითო ტექნიკური სპეციფიკაცია. სპეციფიკაცია უნდა აკმაყოფილებდეს მინიმუმ სამი მწარმოებლის მოდელს. სამი მწარმოებელი თუ არსებობს, აქედან ერთ-ერთი ჩინური მაინც იქნება. ჩინელებმა 15-20 წლის წინ დაიწყეს, დადიოდნენ სამედიცინო ტექნიკის გამოფენებზე, აპარატურას სურათებს უღებდნენ, სპეციფიკაციებს იღებდნენ და გააკეთეს კოპირება.

- აბა, მაშინ კანონმდებელმა რაღა ქნას - ხომ ვერ მიუთითებს რომ მაგალითად, მხოლოდ „ქენონის“ პროდუქციას შეისყიდის?

- გეთანხმებით, ასეთ შემთხვევაში ტენდერის პრინციპი დაირღვევა. მაგრამ, უფრო მეტი ირიბი მექანიზმები – სავალდებულო პირობა უნდა ჩადოს, როგორიც არის: ავტორიზებული სერვის-სამსახური, ფინანსური გარანტიები, საგარანტიო ვადა უნდა იყოს არა 1 წელი, არამედ, ვთქვათ, 5 წელი. ამ ყველაფერს ფინანსური უზრუნველყოფა უნდა ჰქონდეს კონკრეტული ფირმებისაგან. უნდა იყოს რაღაც გარანტიები სახელმწიფოს მხრიდან შექმნილი, რომ აპარატურა მეორე წელს თავიდან საყიდელი არ გახდეს.

- შეიძლება ვთქვათ, რომ თუ მთელი დარგი კერძო სისტემაზე გადავა, მაშინ ხარისხის პრობლემა გაცილებით მოგვარებული იქნება, რადგან კლინიკის მფლობელი ყველაზე მეტად იქნება დაინტერესებული ხარისხიანი აპარატურის შეძენით?

- რა თქმა უნდა. შესაბამისად, სახელმწიფოს მფლობელობაში დარჩა 10-მდე საავადმყოფო. ტუბერკულოზის საავადმყოფო, ფსიქიატრიული, დიდი რესპუბლიკური საავადმყოფო... სულ რამდენიმეა. კერძო კლინიკაც კი აცხადებს ტენდერს, მაგრამ ვალდებული არ არის სახელმწიფო შესყიდვების კანონის მიხედვით გააკეთოს. მაგალითად, როცა უნდა რენტგენის აპარატის ყიდვა, პირდაპირ აცხადებს, რომ უნდა ცნობილი ბრენდების წარმომადგენლებთან ურთიერთობა. შეიძლება ტენდერიც არც გამოაცხადოს და პირდაპირ დაუკავშირდეს მომწოდებელს.

- რამდენად რთული ან იოლი სამართავი კომპანიაა „ივერმედი“?

- კომპანიის მართვა მარტივი არ არის. სამწუხაროდ, დღეს არა მარტო ჩვენს სფეროში, მთლიანად ქვეყანაში შეინიშნება მენეჯმენტის სპეციალისტების ნაკლებობა. ადრე იყო დომინანტი აზრი, რომ სამედიცინო დაწესებულების დირექტორი განათლებით აუცილებლად ექიმი უნდა ყოფილიყო, რასაც პრინციპულად ვეწინააღმდეგები. ჩემი აზრით, მთავარია იყოს მენეჯმენტის სპეციალისტი და ასევე შეიძლება იყოს ძირითადი განათლებით ექიმი, ფინანსისტი, იურისტი და ა.შ.

მენეჯმენტის პრობლემა არსებობს, მაგრამ ჩვენ ერთადერთი კომპანია ვართ, ვინც ჩვენს სფეროში დავნერგეთ საერთაშორისო მენეჯმენტის სტანდარტი ISO 9001, გვაქვს შესაბამისი სერტიფიკატი. ეს არის გამართული მენეჯმენტის სისტემა, რომელიც შეესაბამება მსოფლიოს სტანდარტებს.

- რამდენ თანამშრომელს აერთიანებს თქვენი კომპანია?

- 38 თანამშრომელია. თუ არ ჩავთვლით „ჩაფიძის კლინიკას“, რომელიც ჩვენ შევიძინეთ 2010 წელს. იქ 250-ზე მეტი ადამიანია.

--------------

მინი-დოსიე

ზაზა ლაზარაშვილი, შპს „აკად. გ. ჩაფიძის სახელობის გადაუდებელი კარდიოლოგიის ცენტრის“ სამედიცინო დირექტორი. მედიცინის აკადემიური დოქტორი, ანგიოქირურგიის, ანგიოლოგიის, ფლებოლოგიის სპეციალისტი.

დაიბადა 1965  წელს ქ. თბილისში.

განათლება

1990 წელს დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო სამედიცინო ინსტიტუტი სპეციალობით „ექიმი – პედიატრი“ ბავშვთა ქირურგიის განხრით;

1990-1991 წელს ამავე ინსტიტუტის ინტერნატურა რესპუბლიკური ცენტრალური კლინიკური საავადმყოფოს ბაზაზე – სპეციალობა `ზოგადი ქირურგია“;